SOR-y są obciążone pacjentami, którzy nie potrzebują pilnej pomocy

Jedną z największych bolączek polskich SOR-ów są tłumy pacjentów, którzy po pomoc powinni zgłaszać się do specjalisty medycyny rodzinnej lub w razie nagłej potrzeby do punktu nocnej i świątecznej opieki medycznej, a nie do szpitali. SOR-y służą pacjentom w ciężkim stanie, po wypadkach, w nagłym pogorszeniu stanu zdrowia i z zagrożeniem życia – tłumaczą lekarze POZ z Federacji Porozumienie Zielonogórskie.

Tymczasem zgłaszają się chorzy z przewlekłymi schorzeniami wymagający podstawowej diagnostyki, leczenia w poradniach specjalistycznych lub w POZ. Specjaliści szacują, że zaledwie 30 proc. pacjentów, którzy trafiają na SOR, potrzebują natychmiastowej pomocy. Reszta w ogóle nie powinna się tam znaleźć. W przypadku dzieci nieuzasadnionych wizyt na SOR jest jeszcze więcej – nawet 40 proc. A to powoduje, że ci, którzy wymagają natychmiastowej pomocy, czekają w kolejkach. Pacjentom brakuje społecznej solidarności i wyobraźni, bo przecież zajęci katarem lekarze SOR mogą nie zdążyć pomóc tym, którzy tego potrzebują – tłumaczą lekarze z Federacji Porozumienie Zielonogórskie.

Pacjentami wymagającymi szczególnej troski są oczywiście dzieci, ale często ich rodzice wpadają w panikę przy prostych, łagodnych objawach.
– Temperatura 38 st. u zakatarzonego 3-latka nie jest czymś tragicznym. To nie jest stan wymagający nocnej jazdy na SOR czy do nocnej i świątecznej opieki zdrowotnej, a tak się często zdarza. Do tego wszystkiego Ci sami rodzice potrafią kolejnego dnia przyjść jeszcze do poradni, do lekarza rodzinnego by potwierdzić diagnozę z SOR – mówi dr Agata Sławin, ekspert POZ.

Dlatego warto przypomnieć w jakich sytuacjach bezwzględnie trzeba szukać pomocy w szpitalu, a kiedy wystarczy podać leki przeciwgorączkowe i obserwować dziecko.
– W przypadku objawów przeziębienia warto zastosować leki łagodzące objawy, pilnować, by dziecko piło odpowiednią ilość płynów i uważnie obserwować. Każdy powinien mieć w domu termometr. Z temperaturą do 38 st., czyli stanem podgorączkowym, organizm radzi sobie z reguły sam. Dopiero powyżej należy podać leki przeciwgorączkowe, np. paracetamol i pamiętać, że dopiero po ok. 30 minutach powoduje on obniżenie temperatury. Takie leki powinny być w każdej domowej apteczce – wyjaśnia Joanna Szeląg, ekspert PZ.

Źródło: www.federacjapz.pl

Czytaj też: Jak zadbać o system ochrony zdrowia w dobie kryzysów?