Krzysztof Kuszewski: Kto potrafił coś zrobić, a kto tylko gadał?

Zakończyła się wielka akcja siedmiu konferencji organizowanych przez Ministerstwo Zdrowia na temat przyszłości ochrony zdrowia pod banalnym tytułem: „Społeczny Program Zdrowia 2020+”. Ja się pytam − jakiego zdrowia? W smogu i pyle?

Narodowy Program Zdrowia, który faktycznie dotyczył zdrowia, zniknął w pomroce dziejów. Program o „systemie” nazwano „społecznym programem zdrowia”. Konferencje się odbyły, kto miał zarobić, ten zarobił. Kto miał coś powiedzieć, powiedział. Gorzej ci, co nie mieli nic do powiedzenia, przemawiali długo, głośno i dobitnie. Szukali dziury w całym. Na szczęście byli tacy, którzy wiedzieli, że jest za mało personelu i pieniędzy. Ci mówili krótko i do rzeczy. Przypominam, ciągle jesteśmy poniżej 5% PKB na zdrowie i tego się nie da zagadać, nawet filmem z panem premierem, który chwilowo nie miał czasu. No to sobie obejrzeli film i pogadali.

Czytaj także: Ochrona zdrowia w Holandii – wzór dla polskiego systemu?

Pomyślałem sobie: kto zrobił coś naprawdę wielkiego w zakresie zdrowia dla polskiej populacji? Zacznę od powszechnych szczepień ochronnych w roku 1956 i później. Szczepionka DTP (błonica, tężec, krztusiec) potem odra, polio. Kalendarz szczepień obowiązkowych. Przed tym dzieci masowo dusiły się i umierały. Wymienię tylko kilka osób, które były zapalnikiem: Jan Kostrzewski, Danuta Naruszewicz, Wiesław Magdzik, Jerzy Piątkowski. A potem cała Polska poprzez stacje sanitarno-epidemiologiczne i licznych pediatrów społeczników. Wiedza i wysokie morale. Zdrowie dzieci.

Dziś powszechnie używany jest Folik (kwas foliowy), zapobiegający wadom rozwojowym kręgosłupa i cewy nerwowej, z której w przyszłości uformuje się rdzeń kręgowy. Tu wymienię właściwie jedną osobę. Był to Zbigniew Brzeziński. Reszta oczywiście pomagała, podobnie jak przy szczepieniach, ale on był ojcem pomysłu. Mało gadał, ale wiele zrobił dla polskich dzieci.

Dalej jodowanie soli kuchennej. Czyli suplementacja tego, czego za mało mają Polacy w diecie i wodzie. Znów jednostka. Endokrynolog, profesor Zbigniew Szybiński z Krakowa. Wielu wiedziało, co to jest wole tarczycy, wiedziało też, jakie są skutki niedoboru jodu (m.in. zaburzenia umysłowe i wiele innych dramatycznych schorzeń). Profilaktykę na ogólnopolską skalę wprowadził w latach dziewięćdziesiątych Zbigniew Szybiński, wymuszając jednoznaczne przepisy o obowiązku jodowania soli spożywczej. Parę lat temu polscy oszuści, zwani przez niektórych businessmenami (słusznie, bo jeżdżą busami), sprzedawali niejodowaną sól drogową jako sól jadalną. Inni oszuści ją kupowali. Czyli Polak potrafi: jeden zapobiegać chorobom, a drugi kraść. Ciekawostka, że obaj są synami dumnego narodu, co wstał z kolan i przywalił w sufit.

Czwarta postać mówiła i robiła swoje równocześnie. Mam na myśli profesora Witolda Zatońskiego. Audycje w TV, radio, konkursy, wreszcie ustawa i mądry premier Cimoszewicz. Palenie spadło w Polsce niemal o połowę wśród mężczyzn. Dziś trudno już gdziekolwiek zapalić, tak zresztą jest w Europie i Stanach. Pamiętacie Państwo plakat z inspiracji Ministra Zdrowia Jacka Żochowskiego „papierosy są do dupy”? Podniosły się głosy głupców, jak można używać brzydkich słów! A umierać na raka i zawał od czynnego oraz biernego palenia to można?

Pokazałem ludzi, którzy więcej zrobili dla zdrowia Polaków niż gadające głowy. Jednak popatrzmy z innej strony. Powstały grupy złych i głupich ludzi, którzy zwalczają szczepienia. To jest zbrodnia, bowiem mamy już znaczny wzrost zachorowań na odrę. Czyli dzieci ciężko chorują. Lekarzy chciano karać surowo za hipotetyczne lub prawdziwe błędy medyczne, a co z antyszczepionkowcami i oszustami medycznymi? Im wolno prowadzić do ciężkich chorób i zgonów? To po co są laboratoria i szpitale, studia medyczne dla różnych zawodów? Dać im hubę, witaminę i sok z kapusty, a następnie posypać solą drogową. Wtedy nie trzeba podnosić nakładów na ochronę zdrowia i bilans jest na zero. Uwaga! To się dzieje na naszych oczach!