Zdarzenie masowe – zarządzanie przez dyspozytora medycznego w skoncentrowanej dyspozytorni medycznej
Dyspozytor medyczny w polskim Systemie
Ratownictwa Medycznego
Zawód dyspozytora medycznego w Polsce
regulują różne akty
prawne, należą do nich głównie:
- Ustawa o Państwowym Ratownictwie Medycznym z dnia 8 września 2006 roku.
- Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 16 kwietnia 2007 r. w sprawie doskonalenia zawodowego dyspozytorów medycznych.
- Ustawa z dnia 22 listopada 2013 r. o systemie powiadamiania ratunkowego.
- Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 10 stycznia 2014 r. w sprawie ramowych procedur przyjmowania wezwań przez dyspozytora medycznego i dysponowania zespołami ratownictwa medycznego.
Ustawa o PRM art. 26 z dnia 8 września 2006 roku mówi, że:
- Dysponent jednostki zatrudnia dyspozytora medycznego albo zawiera z nim umowę cywilno- prawną.
- Dyspozytorem medycznym może być osoba, która:
- posiada pełną zdolność do czynności prawnych,
- posiada wykształcenie wymagane dla lekarza systemu, pielęgniarki systemu lub ratownika medycznego,
- przez okres co najmniej 5 lat była zatrudniona przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych w pogotowiu ratunkowym, szpitalnym oddziale ratunkowym, oddziale anestezjologii i intensywnej terapii lub w izbie przyjęć szpitala.
- Dyspozytor medyczny ma prawo i obowiązek doskonalenia zawodowego w różnych formach kształcenia.
- Minister właściwy do spraw zdrowia określi w formie rozporządzenia formy, sposób i zakres doskonalenia zawodowego dyspozytorów medycznych, mając na celu zapewnienie profesjonalnego wykonywania zadań dyspozytora medycznego.
Rozporządzenie [...]