Zasady postępowania obowiązujące w radiologii zabiegowej
Czynnik
sprzętowy
Istotny jest postęp techniczny, wyścig producentów prowadzący do powstawania coraz nowszych, sprawniejszych i dopasowanych do potrzeb konstrukcji przyspiesza. Należy szczególną uwagę zwrócić na „dopasowanie do potrzeb”. To wciąż potężny problem dla naszych jednostek opieki zdrowotnej. Bo nie zwraca się zbyt dużej uwagi na planowany zakres kliniczny wykorzystania sprzętu, a raczej na jego „uniwersalność” i cenę. Ale stare porzekadło mówi: jak coś jest do wszystkiego, to jest do niczego. Wystarczy przypatrzeć się choćby specyfice różnych obszarów naczyniowych, by wyraźnie było widać sprzeczności w charakterystyce wyposażenia do zabiegów. Do procedur kardiologicznych – aparaty z możliwością pracy dużymi częstotliwościami pulsacji z możliwością przejścia na skopię ciągłą oraz małe wielkości rejestratorów obrazu, by można było przy różnych kątach widzenia utrzymać je blisko ciała pacjenta. Dla neuroradiologii – większy rejestrator, by nie trzeba było powtarzać iniekcji środka kontrastującego, i niskie częstotliwości pulsacji, dodatkowo „roadmaping”, a do naczyń obwodowych – największe pola widzenia i najniższe pulsacje, ale za to z możliwością śledzenia czoła kontrastu. Gdy zabiegi dotyczą dzieci – musi być możliwość usuwania z toru wiązki kratki przeciwrozproszeniowej – i tu również podstawowe zasady nie zmieniają się, mamy jedynie coraz większe możliwości wyboru urządzeń dobrze dopasowanych do zadań, które będziemy przed nimi stawiać.
Zasady ochrony pacjenta i personelu
Poniżej zatem przypomnienie ogłoszonych przez Międzynarodową Agencję Energii Atomowej „dziesięciu perełek” dla pacjenta i dla personelu oraz „karty startowej”, zalecanej przez międzynarodowe [...]