Zasady postępowania obowiązujące w radiologii zabiegowej
Kontrola dawki promieniowania
Coraz więcej zabiegowych urządzeń radiologicznych (szczególnie stacjonarne systemy naczyniowe) wyposażanych jest w rejestratory dawek wyposażone w oprogramowanie umożliwiające precyzyjne określenia na skórze pacjenta miejsc szczególnie obciążonych dawką promieniowania.
Należy stale pamiętać, że podstawową metodą ochrony radiologicznej personelu w radiologii zabiegowej jest optymalizacja dawki dla pacjenta. Do lekarzy, pielęgniarek, techników rentgenowskich, pracujących przy pacjencie podczas wykonywania nadzorowanych obrazowo procedur interwencyjnych, nie dociera promieniowanie wychodzące bezpośrednio z lampy rentgenowskiej (nikt nie staje w bezpośredniej wiązce promieniowania). Cały personel na bloku czy sali zabiegowej narażony jest jedynie na promieniowanie rozproszone powstające w pacjencie, a więc, kolokwialnie mówiąc: im mniej „oberwie” pacjent, tym mniej dostanie doktor!
Wymagania dotyczące tworzenia, prezentacji, przesyłania i archiwizacji obrazów medycznych, zebrane w jednym, możliwie uniwersalnym i przejrzystym rozporządzeniu, będą przedmiotem prac w najbliższych miesiącach.
Warto jednak powtórzyć podstawowe zasady zachowania w radiologii zabiegowej, wykorzystującej promieniowanie rentgenowskie.
Zacznijmy od rzutu okiem na stronę techniczną. Jak zwykle, składa się ona z dwóch czynników: ludzkiego i sprzętowego.
Czynnik ludzki
Każde profesjonalne działanie musi wiązać się z dogłębną znajomością możliwości i ograniczeń używanego narzędzia. Wtedy można mówić o rzeczywistej optymalizacji efektów naszej pracy. Podstawową zasadą jest, że im więcej chcemy otrzymywać informacji, tym więcej musi być nośników tejże informacji. W radiologii są to [...]