Radioterapia wiązką protonową – rola fizyka medycznego

Proces radioterapii protonowej przebiega analogicznie do teleradioterapii konwencjonalnej, w której stosuje się wiązki fotonowe lub elektronowe. Podstawowa różnica polega na wykorzystaniu odmiennej charakterystyki oddziaływania protonów z materią.
Centrum Cyklotronowe Bronowice (CCB) w Instytucie Fizyki Jądrowej Polskiej Akademii Nauk w Krakowie to pierwszy w Polsce ośrodek, w którym możliwe jest napromienianie zmian nowotworowych protonami. Wiązki protonów z cyklotronu Proteus C-235 o energii do 230 MeV kierowane są do stanowiska radioterapii protonowej nowotworów gałki ocznej lub do jednej z dwóch linii terapeutycznych z obrotowym ramieniem, tzw. stanowisk gantry. Proces radioterapii protonowej przebiega analogicznie do teleradioterapii konwencjonalnej, w której stosuje się wiązki fotonowe lub elektronowe. Podstawowa różnica polega na wykorzystaniu odmiennej charakterystyki oddziaływania protonów z materią. Większość energii protonów przekazywana jest pod koniec ich zasięgu, co pozwala na maksymalizację dawki w zadanym punkcie oraz praktycznie na wyeliminowanie dawki poza zasięgiem cząstki. Dzięki temu uzyskujemy maksymalną ochronę zdrowych tkanek, co zmniejsza ryzyko powikłań. Te właściwości fizyczne protonów oraz specjalistyczny sprzęt dozymetryczny umożliwiają precyzyjne ustalenie głębokości wnikania protonów do tkanki i zakresu napromienianej objętości.
Pacjent zakwalifikowany do radioterapii kierowany jest do lekarza radioterapeuty, który podejmuje decyzję o wyborze metody leczenia. Decyzja ta podejmowana jest na podstawie wcześniej przeprowadzonych badań diagnostycznych oraz rozpoznania klinicznego. Radioterapia protonowa nowotworów gałki ocznej prowadzona jest we współpracy z kadrą Szpitala Uniwersyteckiego w Krakowie. Dla [...]