Wymiana sprzętu radiologicznego

Zalecenia

Kierownictwo każdego zakładu opieki zdrowotnej powinno przygotować plan modernizacji lub wymiany urządzeń stosowanych w diagnostyce obrazowej. Powinien on obejmować okres minimum 5 lat oraz uwzględniać coroczne aktualizacje. Analizy wykazały, że okres eksploatacji sprzętu medycznego zostaje wydłużony nawet o 50%, jeśli nie jest on często używany w porównaniu z placówkami o wysokim stopniu wykorzystania sprzętu. Z kolei jeżeli procedury konserwacyjne (serwisowe) nie są przestrzegane, trwałość urządzenia ulega skróceniu o 50%. Inny czynnik stanowią różnice w rodzajach badań wykonywanych przez dane urządzenia do diagnostyki obrazowej (2, 7, 8, 10, 12).

W środowisku, gdzie decyzje są powodowane głównie względami finansowymi, modele biznesowe powinny obejmować całkowite koszty eksploatacji sprzętu, a nie tylko cenę jego nabycia. Przemyślane decyzje powinny brać pod uwagę nie tylko natychmiastowe rezultaty, ale również koszty obniżonej jakości, błędów i opóźnień diagnostycznych (13, 14).

Europejskie Towarzystwo Radiologii (ESR) zdecydowanie promuje zastosowanie nowoczesnych urządzeń, zwłaszcza w kontekście kampanii EuroSafe (EuroSafe Imaging Campaign), ponieważ korzystanie z nich zapewni poprawę jakości i bezpieczeństwa w diagnostyce obrazowej (5). ESR prezentuje ogólne stanowisko, że sprzęt o okresie eksploatacji nie dłuższym niż 5 lat jest uznawany za wyprodukowany z zastosowaniem nowoczesnej technologii. Odpowiednio konserwowany sprzęt, który był eksploatowany od 6 do 10 lat wciąż nadaje się do użytku. Wymaga on jednak opracowania strategii mających na celu jego wymianę. Jeżeli sprzęt był eksploatowany dłużej niż przez 10 lat nie jest już uznawany za nowoczesny i wymagana jest jego wymiana.

Opublikowano dzięki uprzejmości Polskiego Lekarskiego Towarzystwa Radiologicznego.

Kluczowe aspekty wymiany sprzętu
• Sprzęt radiologiczny posiada zdefiniowany okres eksploatacji, wynikający z nieuniknionego zużycia, a przez to pogorszenia lub utraty jakości obrazowania, co powoduje, że po pewnym okresie staje się bezużyteczny.
• Wyposażenie o okresie eksploatacji dłuższym niż 10 lat nie może być już kwalifikowane jako nowoczesne i musi zostać wymienione. Dodatkowo, koszty eksploatacji starszych urządzeń w stosunku do nowych są znacznie wyższe, a ponadto konserwacja przestarzałego sprzętu staje się niemożliwa w wypadku, gdy nie są dostępne części zamienne.
• Starsze urządzenia stają się źródłem wysokiego ryzyka wystąpienia błędów i awarii, które mogą powodować opóźnienia w diagnostyce i leczeniu pacjentów oraz trudności w zachowaniu bezpieczeństwa zarówno dla pacjentów, jak i personelu medycznego.
• Kierownictwo każdego zakładu opieki powinno przygotować plan modernizacji lub wymiany urządzeń stosowanych w diagnostyce obrazowej. Plan ten powinien obejmować okres minimum 5 lat oraz uwzględniać coroczne aktualizacje.

Piśmiennictwo

1. American College of Radiology: Practice guidelines and technical standards. http://www.acr.org/Quality-Safety/Standards, dostęp: 25.06.2014.
2. Canadian Association of Radiologists: Lifecycle guidance for medical imaging equipment in Canada, http://www.car. ca/uploads/standards%20guidelines/CAR-LifecycleGuidance-MainReport- e_20131127.pdf, dostęp: 25.06.2014.
3. Esmail N.: Old and outdated medical equipment. http://www.fraserinstitute.org/uploadedFiles/fraser-ca/Content/research-news/research/articles/old-and-outdated-medical-equipment.pdf, dostęp: 25.06.2014.
4. European Commission: Radiation protection no. 162. Criteria for acceptability of medical radiological equipment used in diagnostic radiology, nuclear medicine and radiotherapy, http:/ec.europa.eu/energy/nuclear/radiation_protection/doc/publication/162.pdf, dostęp: 25.06.2014.
5. ESR Eurosafe Imaging, http://www. eurosafeimaging.org/, dostęp: 25.04.2014.
6. European Coordination Committee of the Radiological, Electromedical and Healthcare IT Industry: Diagnostic medical imaging devices. www.cocir.org/site/fileadmin/Publications_2009/new_members_ws__del._3_cocir_age_profile_17June_2009.pdf, dostęp: 25.04.2014.
7. The Royal College of Radiologists: Good practice guide for the clinical radiologist. http://www.rcr.ac.uk/docs/radiology/pdf/, dostęp: 25.06.2014.
8. Audit General Victoria: Managing medical equipment in public hospitals. http://www.audit.vic.gov.au/publications/2003/20030327-Medical-Equipment-in-Public-Hospitals.pdf, dostęp: 25.06.2014.
9. World Health Organisation: Life-cycle of medical equip­ment. http://www.euro.who.int/en/health-topics/Health- publications/2003/20030327 -Medical-Equipment-in-Public- Hospitals.pdf, dostęp: 25.06.2014.
10. Medicines and Healthcare Products Regulatory Agency: Managing medical devices. hltp://www. mhra.gov.uk/ Publications/Safetyguidance/DeviceBulletins/CON2025142, dostęp: 25.06.2014.
11. Department of Health, Australian Government: Capital sensitivity measure for diagnostic imaging equipment. https://www.health.gov.au/internet/main/publishing.nsf/Content/capsensfaq, dostęp: 25.06.2014.
12. Halbwachs H.: Maintenance and the life expectancy of healthcare equipment in developing economies. „Health Estate”, 2014, 54 (2), 26-31.
13. Labspace-Open University: Health technology management. http://labspace.open.ac.uk/mod/oucontent/view.php?id=426817&direct= 1, dostęp: 25.06.2014.
14. Sferrella S.: Equipment service: total cost of ownership. „Radiology Business Journal”, Dec. 2012.