Wymiana sprzętu radiologicznego
Zalecenia
Kierownictwo każdego zakładu opieki zdrowotnej powinno przygotować plan modernizacji lub wymiany urządzeń stosowanych w diagnostyce obrazowej. Powinien on obejmować okres minimum 5 lat oraz uwzględniać coroczne aktualizacje. Analizy wykazały, że okres eksploatacji sprzętu medycznego zostaje wydłużony nawet o 50%, jeśli nie jest on często używany w porównaniu z placówkami o wysokim stopniu wykorzystania sprzętu. Z kolei jeżeli procedury konserwacyjne (serwisowe) nie są przestrzegane, trwałość urządzenia ulega skróceniu o 50%. Inny czynnik stanowią różnice w rodzajach badań wykonywanych przez dane urządzenia do diagnostyki obrazowej (2, 7, 8, 10, 12).
W środowisku, gdzie decyzje są powodowane głównie względami finansowymi, modele biznesowe powinny obejmować całkowite koszty eksploatacji sprzętu, a nie tylko cenę jego nabycia. Przemyślane decyzje powinny brać pod uwagę nie tylko natychmiastowe rezultaty, ale również koszty obniżonej jakości, błędów i opóźnień diagnostycznych (13, 14).
Europejskie Towarzystwo Radiologii (ESR) zdecydowanie promuje zastosowanie nowoczesnych urządzeń, zwłaszcza w kontekście kampanii EuroSafe (EuroSafe Imaging Campaign), ponieważ korzystanie z nich zapewni poprawę jakości i bezpieczeństwa w diagnostyce obrazowej (5). ESR prezentuje ogólne stanowisko, że sprzęt o okresie eksploatacji nie dłuższym niż 5 lat jest uznawany za wyprodukowany z zastosowaniem nowoczesnej technologii. Odpowiednio konserwowany sprzęt, który był eksploatowany od 6 do 10 lat wciąż nadaje się do użytku. Wymaga on jednak opracowania strategii mających na celu jego wymianę. Jeżeli sprzęt był eksploatowany dłużej niż przez 10 lat nie jest już uznawany za nowoczesny i wymagana jest jego wymiana.
Opublikowano dzięki uprzejmości Polskiego Lekarskiego Towarzystwa Radiologicznego.
[...]