Wewnątrzszpitalne zakażenia bakteriami lekoopornymi – jak się przed nimi bronić?
Standardowe procedury
Najczęściej stosowaną metodą uzyskania czystości powierzchni jest jej zmywanie środkami dezynfekcyjnymi. Sterylizację stosuje się w przypadku narzędzi lub elementów, które są do tego przystosowane.
Istnieją oczywiście wytyczne, głównie epidemiologiczne, które narzucają bezwzględną konieczność wykonywania mycia i dezynfekcji sprzętu lub powierzchni, lecz procedury te dotyczą głównie pomieszczeń o wysokiej aseptyce, zabiegowych, takich jak blok operacyjny lub specyficznych, jak centralna sterylizatornia.
Brak jest natomiast przepisów narzucających określone procedury utrzymania w czystości wbudowanych fragmentów szpitala, a dotyczących elementów uznanych za newralgiczne z punktu widzenia profilaktyki zakażeń – klamek, wyłączników prądu, uchwytów ściennych i innych.
Poszczególne jednostki tworzą więc własne wewnętrzne przepisy określające, kto, kiedy i jakim środkiem zmywa lub dezynfekuje dany fragment – np. zespół sprzątający powinien kilka razy dziennie przemyć odpowiednim środkiem dezynfekcyjnym wszystkie klamki na oddziale.
Dlaczego rutynowe mycie i dezynfekcja nie wystarczą?
Po pierwsze dlatego, że działanie środków dezynfekcyjnych zależy od:
- stężenia środka dezynfekcyjnego,
- czasu działania,
- temperatury otoczenia i jego wilgotności,
- odczynu środowiska,
- ilości drobnoustrojów na dezynfekowanej powierzchni.
Jak widać, musi być spełnionych kilka warunków, aby dany środek zadziałał należycie, nie wspominając o nakładzie pracy oraz czasie koniecznym do zdezynfekowania danej powierzchni.
Po wtóre, trudno sobie wyobrazić [...]