Wykorzystanie badań ultrasonograficznych w praktyce neurologicznej
Standardowy protokół badania układu naczyniowego mózgu
Badanie tętnic domózgowych w odcinku zewnątrzczaszkowym
Rutynowe badanie ultrasonograficzne rozpoczyna się od obrazowania za pomocą sondy dupleksowej układu zewnątrzczaszkowowo położonych tętnic szyjnych i tętnic kręgowych. Obrazowanie w przekroju podłużnym i poprzecznym tętnicy szyjnej wspólnej, tętnicy szyjnej wewnętrznej i zewnętrznej oraz tętnicy kręgowej w przekroju podłużnym umożliwia wykrywanie zmian miażdżycowych, zapaleń ściany tętnic, rozwarstwień, tętniaków, dysplazji, skrzeplin w świetle naczynia i odmian rozwojowych, np. hipoplazji tętnic kręgowych, a z rzadka tętnic szyjnych wewnętrznych. Kolejnym etapem badania jest uzyskanie informacji o prędkości przepływu. Dane te otrzymuje się, wstawiając bramkę dopplerowską do pomiaru prędkości w miejscu na przebiegu naczynia. Uzyskuje się wówczas widmo prędkości przepływu w danym punkcie naczynia w cyklu pracy serca. Analiza takiego spektrum dopplerowskiego jest najistotniejszym elementem dalszego etapu wnioskowania. W miejscu dużego stopnia zwężenia prędkość krwi będzie przyspieszona, a w odcinkach naczyń przed i za zwężeniem będziemy obserwować charakterystyczny wzorzec zmian oporu naczyniowego i prędkości.
Badanie przezczaszkowe
Po zbadaniu tętnic domózgowych zewnątrzczaszkowych i rozpoznaniu hemodynamiki przepływu domózgowego zewnątrzczaszkowo wykonuje się badanie przezczaszkowe. Zarówno metodą dopplerowską „na ślepo” (TCD), jak i dupleksową z zakodowaną w kolorze prędkością (TCCD – Transcranial Color-Coded Duplexsonography) wykonuje się je, kierując wiązkę ultradźwięków przez naturalne otwory w czaszce (otwór wielki) z dostępu podpotylicznego (okno podpotyliczne), w szczelinę oczodołową (okno transorbitalne) lub przez naturalne scieńczenie łuski kości skroniowej (okno [...]