Wykorzystanie badań ultrasonograficznych w praktyce neurologicznej

Rozwój ultrasonografii, możliwy dzięki coraz większej mocy komputerów i  poprawie elektronicznej obróbki echa ultrasonograficznego, umożliwia coraz większe zastosowanie metody w  rutynowej praktyce neurologicznej.

Ultrasonografia, czyli badanie za  pomocą dźwięków o  częstotliwości powyżej zakresu słyszalności ucha ludzkiego, stało się w  ciągu kilkunastu ostatnich lat jednym z  podstawowych narzędzi diagnostycznych lekarza neurologa.  W  neurologii badania ultrasonograficzne stosuje się w  wielu odmianach: od  hemodynamicznej i  morfologicznej oceny układu naczyniowego mózgu do  obrazowania specyficznych zmian zwyrodnieniowych mózgu (np. istoty czarnej), wykrywania nieprawidłowej morfologii nerwów obwodowych, diagnozowania zespołów cieśni i  obrazowania patologii mięśni. Zaletą badań ultrasonograficznych jest bezpieczeństwo, bez narażania na  szkodliwe promieniowanie i  możliwość badania przyłóżkowego, nawet w  warunkach sali intensywnego nadzoru. W  przypadku badań przepływu w  naczyniach uzyskuje się informacje hemodynamiczne w  czasie rzeczywistym. Badania ultrasonograficzne nie zastępują innych metod obrazowania naczyń – angio-TK, angio-MR  i  DSA (digital subtraction angiography, cyfrowa angiografia subtrakcyjna); służą głównie jako badania przesiewowe i  w  wielu przypadkach uzupełniają informacje uzyskiwane innymi metodami.

Metody ultrasonograficzne stosowane w diagnostyce neurologicznej 

W  neurologii do  badań wykorzystuje się ultradźwięki o  częstotliwości od  1,7  do  22  MHz. Standardowa pracownia neurosonologiczna powinna być wyposażona w  dwa rodzaje aparatów ultrasonograficznych: zestaw do  badania metodą dupleksową (dupleks-doppler) oraz aparat do  badania dopplerowskiego [...]

Ten materiał dostępny jest dla Subskrybentów.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną Subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas