Ultrasonografia point-of-care u pacjentów w stanach nagłych

Protokoły badania POC

Ocena USG POC opiera się na uproszczonych protokołach badania, stosowanych w określonym kontekście klinicznym pacjenta.

Jednym z najprostszych i najczęściej stosowanych jest protokół FAST (Focused Assessment with Sonography for Trauma) lub jego rozszerzona wersja eFAST (extended FAST). Opiera się on na ocenie 4 projekcji w obrębie tułowia (6 projekcji w eFAST) w celu wykrycia obecności wolnego płynu w jamach ciała. U pacjenta po urazie obecność wolnego płynu świadczy o krwawieniu w obrębie danej przestrzeni anatomicznej. Dodatni wynik badania FAST jest jedną z ważnych przesłanek w decyzji o wczesnej interwencji chirurgicznej (7).

W odniesieniu do oceny pacjenta z ostrą niewydolnością oddechową zastosowanie znajduje protokół BLUE (Bedside Lung Ultrasonography in Emergency). W tym przypadku celem jest ustalenie jednej z 5 najczęstszych przyczyn niewydolności oddechowej na podstawie obecności jednego z 7 profili obrazu USG płuc. Protokół BLUE pozwala na wczesne podjęcie ukierunkowanego leczenia niewydolności oddechowej (8, 9).

Ważnym obszarem USG POC jest różnicowanie przyczyn wstrząsu. Głównym elementem oceny jest w pierwszej kolejności funkcja serca. W tym celu wykorzystywana jest uproszczona ocena ultrasonograficzna serca w oparciu o protokoły FATE (Focus Assessed Transthoracic Echocardiography) lub FOCUS (Focused Cardiac Ultrasound). Protokoły te bazują na tradycyjnym badaniu echokardiograficznym, ukierunkowane są jednak na rozpoznanie najbardziej podstawowych nieprawidłowości. Uwzględniają ocenę wielkości poszczególnych jam serca, globalnej funkcji serca, obecności płynu w worku osierdziowym, przerostu ścian ...