Roszczenia pacjentów za błędy lekarskie

Renta

Zgodnie z art. 444 § 2 Kodeksu cywilnego: „jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty”.

Sąd Apelacyjny w Białymstoku Wyrokiem z dnia 23 września 2016 r. I ACa 310/16 orzekł, że: „zwiększenie się potrzeb należy interpretować jako stan, w którym materialne koszty egzystencji poszkodowanego po zdarzeniu inicjującym szkodę są wyższe od podobnych wydatków ponoszonych w okresie wcześniejszym. Opisana sytuacja ma charakter obiektywnego zwiększenia wydatków i w swojej istocie jest pochodną szkody majątkowej. W tych warunkach kompensacie podlega nadwyżka wydatków związana z tymi potrzebami osoby pokrzywdzonej, których powstanie wiąże z wypadkiem adekwatny związek przyczynowy” (10).

Sąd Najwyższy natomiast w Postanowieniu z dnia 12 grudnia 2018 r. III PK 27/18 orzekł, że „przepis art. 444 § 2 KC nie określa zakresu szkody podlegającej naprawieniu, natomiast kwestię tę reguluje art. 361 § 2 KC, ustanawiający zasadę pełnego odszkodowania. Stosownie do tego przepisu, naprawienie szkody obejmuje straty, które poszkodowany poniósł (damnum emergens) oraz korzyści, które mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono (lucrum cessans).

Szkodą podlegającą naprawieniu jest, w przypadku utraconych korzyści (lucrum cessans), każda – a nie tylko spełniająca funkcję środków utrzymania – korzyść, k...