Radiologia zabiegowa – aktualne możliwości
Obrazowanie kliniczne
Najpierw wyjaśnijmy, co oznacza takie pojęcie i czym różni się ono od obrazowania fluoroskopowego. Najbardziej ogólna definicja mówi, że jest to tworzenie obrazu struktur wewnętrznych ciała przy pomocy różnych nośników informacji.
Nośnikami takimi mogą być fale dźwiękowa (USG) lub różnej długości fale elektromagnetyczne, od najdłuższych poczynając:
- radiowe (MRI),
- świetlne – od podczerwieni, przez widzialne do nadfioletu (termografia, diafanoskopia, endoskopia, koherentna tomografia optyczna),
- rentgenowskie (fluoroskopia, tomografia komputerowa).
Wybór metody obrazowania zależy przede wszystkim od tkanek, narządów lub ich czynności, które chcemy zobrazować, czyli od zakresu klinicznego procedur, który chcemy realizować. Dalszy wybór zależeć będzie od wpływu nośnika informacji oraz koniecznych do zastosowania środków farmakologicznych (np. kontrastujących) na organizm i jego funkcje życiowe, po dokonaniu rachunku potencjalnych zysków i strat.
Należy się także zastanowić, czy wprowadzenie metod komplementarnych lub zastosowanie metod hybrydowych nie poprawią skuteczności działania i nie zmniejszą ryzyka działań niepożądanych na ustrój pacjenta i na personel realizujący procedurę.
Poniżej postaram się krótko omówić każdy z tych etapów pod kątem tego, co jest lub za chwilę pojawi się na rynku wyrobów medycznych. A gdy już ustalimy paletę możliwości technicznych, zapewniających realizację potrzeb klinicznych, przyjdzie czas na ekonomiczną ocenę poszczególnych rozwiązań.
Zasady wyboru wyposażenia
W kontekście zasad wyboru wyposażenia należy omówić trzy [...]