Przymusowa hospitalizacja pacjenta
Na podstawie art. 23 u.o.z.p. możliwe jest przyjęcie pacjenta do szpitala psychiatrycznego w trybie nagłym – bez jego zgody. Osoba chora psychicznie może być przyjęta do szpitala psychiatrycznego bez wymaganej zgody, gdy jej dotychczasowe zachowanie wskazuje na to, że z powodu tej choroby zagraża bezpośrednio własnemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób. O przyjęciu do szpitala takiej osoby postanawia lekarz wyznaczony do tej czynności po osobistym jej zbadaniu i zasięgnięciu w miarę możliwości opinii drugiego lekarza psychiatry albo psychologa.
Lekarz jest zobowiązany wyjaśnić choremu przyczyny przyjęcia do szpitala bez zgody i poinformować go o jego prawach. Powyższe przyjęcie do szpitala wymaga zatwierdzenia przez ordynatora (lekarza kierującego oddziałem) w ciągu 48 godzin od chwili przyjęcia. Kierownik szpitala zawiadamia o powyższym sąd opiekuńczy miejsca siedziby szpitala w ciągu 72 godzin od chwili przyjęcia. Podkreślić należy, że przyjęcie bez zgody do szpitala psychiatrycznego i leczenie dotyczy jedynie osób chorych psychicznie (wykazujących zaburzenia psychotyczne). Sama choroba psychiczna nie może być też wystarczającym powodem przymusowej hospitalizacji w trybie nagłym.
Ponadto osoba, której dotychczasowe zachowanie wskazuje na to, że z powodu zaburzeń psychicznych zagraża bezpośrednio swojemu życiu albo życiu lub zdrowiu innych osób, a zachodzą wątpliwości, czy jest ona chora psychicznie, może być przyjęta bez wymaganej zgody do szpitala w celu wyjaśnienia tych wątpliwości. Pobyt w szpitalu takiej osoby nie może trwać dłużej niż 10 dni.
Każda osoba przyjęta do szpitala psychiatrycznego bez [...]