Przydatność badań TK i MR w ocenie narządów klatki piersiowej i jamy brzusznej
Dodatkowe możliwości metody
Odrębnym rodzajem TK klatki piersiowej jest badanie niskodawkowe (low dose CT, LDCT). Dawka pochłonięta przez pacjenta jest tu mniejsza niż w pełnym badaniu TK, nie stosuje się jodowego środka kontrastowego, a służy ono do przesiewowego wykrywania zmian ogniskowych w miąższu płuc u osób szczególnie narażonych na raka oskrzela, np. u wieloletnich palaczy tytoniu.
Tomografia komputerowa umożliwia także ocenę serca i struktur naczyniowych. Badanie TK serca jest specjalistyczną procedurą, wykonywaną w nielicznych ośrodkach, prócz podania środka kontrastowego wymaga podłączenia elektrod w celu bramkowania, czyli synchronizacji faz badania z czynnością skurczową serca. Umożliwia ocenę naczyń wieńcowych zarówno pod względem szerokości światła przepływu i zwężeń, jak i obecności i zaawansowania zmian miażdżycowych w ścianach.
Z badań naczyniowych najczęściej wykonuje się badanie angio-TK tętnic płucnych oraz angio-TK aorty. Teoretycznie możliwe jest uchwycenie obu tych faz w jednym badaniu, jednak sprawdza się tu przysłowie mówiące, że „lepsze jest wrogiem dobrego” – pomimo podania większej objętości środka kontrastowego przy próbie uchwycenia zarówno naczyń płucnych, jak i aorty piersiowej, jeden z tych zakresów może zostać zobrazowany znacznie gorzej, poniżej wartości diagnostycznej, przez co może umknąć rozwiązanie problemu klinicznego. Dlatego lepiej jest wykonać badanie naczyniowe, dedykowane właściwemu zakresowi. Angio-TK tętnic płucnych, określane też często jako angio-TK klatki piersiowej, pozwala na uwidocznienie skrzeplin w naczyniach tętniczych i jest metodą z wyboru przy podejrzeniu zakrzepicy naczyń płucnych. W nowoczesnych aparatach naczynia te są widoczne do [...]