Przydatność badań TK i MR w ocenie narządów klatki piersiowej i jamy brzusznej

fot. iStock

Podstawowym badaniem do  oceny struktur klatki piersiowej jest tomografia komputerowa. Pozwala na  ocenę miąższu płuc, narządów śródpiersia, dedykowane badania angio-TK umożliwiają ocenę tętnic płucnych lub aorty piersiowej.

Bardzo szybki rozwój technik obrazowania ludzkiego ciała znacząco poprawił w  ostatnich kilkunastu latach możliwości oceny narządów klatki piersiowej i  jamy brzusznej. Zwiększenie liczby rzędów aparatów TK  umożliwiło osiągnięcie submilimetrowych warstw, a  większa szybkość skanowania i  rekonstrukcji pozwala na  obrazowanie pełnego zakresu badania na  pojedynczym wdechu oraz ułatwia wykonywanie dynamicznych faz badania.

Ścieżka diagnostyczna badań klatki piersiowej 

W  zakresie klatki piersiowej typową ścieżką diagnostyczną jest wykonanie zdjęcia P-A  klatki piersiowej jako badania przesiewowego, a  w  przypadku niepewnego obrazu lub uwidocznienia patologii – poszerzenia diagnostyki o  badanie TK. W  uzasadnionych przypadkach (np. choroba śródmiąższowa płuc, u  pacjentów onkologicznych albo w  przypadku kontroli zmian drobnoguzkowych) należy od  razu wykonać badanie TK.

Pozostałe metody diagnostyczne stanowią uzupełnienie głównych ścieżek diagnostycznych i  zostaną omówione w  dalszej części artykułu.