„Polskie zdrowie 2.0” – raport PAN o poszukiwaniu dodatkowych mechanizmów i źródeł finansowania systemu ochrony zdrowia na lata 2023-2027

fot. iStock

Autorzy raportu wskazują na pięć, ich zdaniem, praktycznie możliwych i koniecznych do wykorzystania źródeł finansowania opieki zdrowotnej.

Pod koniec kwietnia ukazał się raport PAN sygnowany przez grupę naukowców Wydziału Nauk Medycznych Komitetu Zdrowia Publicznego (Iga Rudawska, Christoph Zawada, Maria Węgrzyn, Waldemar Wierzba, Barbara Więckowska) zawierający, oprócz analizy stanu istniejącego, również rekomendacje strategiczne w tym obszarze, odnoszące się do lat 2023-2027. Warto poświęcić mu chwilę uwagi, ponieważ, jak sądzę, stanowi on w dużej mierze podsumowanie i uporządkowanie wątków toczącej się od dawna w Polsce dyskusji. W tym kontekście jednak, poza jedną rekomendacją, nie przynosi jakichś nowych spektakularnych propozycji i rozwiązań. Co w moim przekonaniu po raz kolejny potwierdza tezę, że nasz system ochrony zdrowia bynajmniej takich nie potrzebuje. Potrzebne i możliwe do zastosowania są propozycje i mechanizmy sprawdzone w praktyce w innych krajach. A takie właśnie są dostępne.

Punktem wyjścia, ponieważ sprawa dotyczy pieniędzy, jest oczywiste stwierdzenie o ich permanentnym, nieomal historycznie i strukturalnie utrwalonym, deficycie. Jednym z wiadomych przykładów tego stanu rzeczy jest fakt, że zadłużenie polskich szpitali na koniec IV kw. 2022 r., według ostatnich danych Ministerstwa Zdrowia, to ponad 19 mld zł. W ciągu ostatniego kwartału ubiegłego roku przyrosły o blisko 1,2 mld...