Po co nam ten technolog?!
Co właściwie robi technolog?
Technolog medyczny powinien współpracować z użytkownikiem już na etapie programu funkcjonalnego i z architektem już na etapie koncepcji.
Pozwoli to na uniknięcie typowych pomyłek, takich jak przyjęcie zaniżonych danych powierzchniowych, jak i pominięcie niektórych grup pomieszczeń, koniecznych w danym zakładzie, i oczywiście – błędów funkcjonalnych.
Spotkałam się wielokrotnie z opracowaniami programów funkcjonalno-użytkowych dotyczących naprawdę wysokospecjalistycznych obiektów, gdzie były szczegółowo opisane wszystkie konieczne do wykonania projekty – instalacji sanitarnych, niskoprądowych etc., ale nikt nie wymagał projektu technologicznego.
Zadania technologa różnią się w zależności od etapu inwestycji i są następujące:
Program funkcjonalno-użytkowy (PFU)
Zadaniem technologa jest określenie:
- przewidywanej powierzchni pomieszczeń;
- optymalnego usytuowania poszczególnych działów względem siebie;
- minimalnych wymogów przestrzennych i instalacyjnych dla poszczególnych działów;
- określenie szczególnych wymogów przyszłych użytkowników, o ile takowe występują.
W tym miejscu pozwolę sobie przypomnieć, że wszelkie odstępstwa od zatwierdzonego PFU są bardzo skomplikowane i „odkręcenie” jakiegoś nieprawidłowo przyjętego parametru lub błędnego założenia jest bardzo trudne.
Etap koncepcji funkcjonalnej
Zadaniem technologa jest określenie prawidłowego układu funkcjonalnego i wzajemnego połączenia działów, czyli współpraca z architektem już na etapie koncepcji obiektu. Jest to o wiele prostsze zadanie w [...]