Permanentny deficyt w ochronie zdrowia

Deficyt środków finansowych 

Na  ochronę zdrowia wydajemy za  mało. To  oczywisty truizm, niestety wielokrotnie potwierdzany empirycznie. Na  ten temat napisano już prawie wszystko. Zarządzający olbrzymie nadzieje na  istotną poprawę sytuacji pokładają w  przyjętym planie wzrostu nakładów na  ochronę zdrowia, zakładającym osiągnięcie poziomu 6%  PKB publicznych środków, w  perspektywie 2024 roku. To  bardzo optymistyczne założenie. Osiągnięcie takiego poziomu dziś byłoby niewątpliwym sukcesem i  znacznym skokiem jakościowym dla funkcjonowania systemu. Mimo że  wiadomo, że  inni wydają znacznie więcej. Średnia w  Unii to  9,0%, w  krajach skandynawskich około 10% PKB, a  w  Holandii około 11%. Przyjmując nasz poziom PKB z  2017 r.  (blisko 2  bln zł), byłaby to  kwota rzędu 120 mld zł.

Zakładając ostrożnie systematyczny, aczkolwiek niezbyt forsowny wzrost polskiego PKB w  średniorocznym tempie 2,8%, w  roku 2025 mógłby on  osiągnąć poziom około 2,4-2,5  bln zł. Nakłady na  ochronę zdrowia powinny zatem wynieść nominalnie w  granicach 140 mld zł. Z  dzisiejszego punktu widzenia dużo, ale czy wystarczająco z  perspektywy kolejnych lat?

Oceniając poziom nakładów na  ochronę zdrowia, szczególnie w  dłuższej perspektywie czasu, należy mieć świadomość, że  przykładowe 6%  PKB nakładów dziś nie oznacza tego samego jakościowego zabezpieczenia potrzeb zdrowotnych za  kilka lat, ani tym bardziej w  dłuższej perspektywie czasu czy też docelowo. Prosta ekstrapolacja będzie bardzo zawodna. Oprócz innych czynników bardzo ważna będzie demografia. Społeczeństwo się starzeje. Szacunki wskazują, że  w  2040 roku osób w  wieku 65  lat i  ponad [...]

Ten materiał dostępny jest dla Subskrybentów.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną Subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas