Współczesna ortopedia i traumatologia – możliwości zastosowania technik artroskopowych w kompleksowym leczeniu pacjentów

Biodro

Leczenie dysfunkcji w obrębie tego dużego stawu wymaga największych umiejętności w zakresie technik artroskopowych, a krzywa uczenia jest znacznie spłaszczona. Ośrodków w Polsce, które posiadają duże doświadczenie w zaopatrywaniu schorzeń tego stawu, jest niewiele. Z pewnością na pierwszy plan wysuwa się jako schorzenie coraz powszechniej rozpoznawany konflikt panewkowo-udowy, będący wstępną fazą choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego. Oczywiście nie sposób pominąć: uszkodzenia obrąbka, chrząstki stawowej czy dysfunkcji związanych z tzw. biodrem strzelającym wewnętrznym. Wielu ortopedów posiadających doświadczenie w artroskopii biodra podejmuje się leczenia również bardziej skomplikowanych uszkodzeń wewnątrzstawowych czy początkowych stadiów choroby zwyrodnieniowej.

Nadgarstek

Leczenie schorzeń w dużej mierze opiera się na zaopatrywaniu uszkodzeń w obrębie chrząstki trójkątnej, kości łódeczkowatej, ale także w obrębie innych dostępnych kości nadgarstka. Zabiegi są z powodzeniem poszerzane o nowe techniki, w tym związane z niestabilnością w obrębie kości nadgarstka.

Staw łokciowy

Jest to niewielki staw z trudnym dostępem, wymagający od operatora umiejętności na wysokim poziomie, ale tak jak pozostałe pozwala na naprawę lub korektę uszkodzeń zarówno chrzęstnych, jak i łącznotkankowych. Tą techniką wykonuje się także zabiegi w przypadku uszkodzeń pourazowych pozwalających na łączne zaopatrzenie zarówno „na otwarto”, jak i pod inspekcją artroskopową.