Oddziały intensywnego nadzoru kardiologicznego – organizacja i wyposażenie

Procedury wewnątrzszpitalne

Elementem niedocenianym w ogólnej strategii funkcjonowania OIOK i związanej z nim poprawy jakości leczenia oraz opieki nad chorym są wewnątrzszpitalne procedury diagnostyczno-lecznicze. Procedury te  (np. dotyczące leczenia ostrej zatorowości płucnej lub pacjenta z zawałem mięśnia sercowego z uniesieniem odcinka ST) poza uwzględnieniem obowiązujących wytycznych oraz aktualnych standardów towarzystw medycznych pozwalają na uwzględnienie specyficznych uwarunkowań strukturalnych szpitala. Jasne sprecyzowanie kryteriów hospitalizacji, zakresu wykonywanych badań w trakcie diagnostyki, koniecznych i możliwych do wdrożenia form terapii, określenie trybu przyjmowania chorego, transportu na oddział lub do pracowni diagnostycznych lub zabiegowych (np. hemodynamiki) istotnie usprawnia pracę. Monitorowanie przestrzegania wdrożonych procedur pozwala utrzymać odpowiedni poziom świadczeń, identyfikować słabe punkty systemu i – co najważniejsze – decyduje o bezpieczeństwie chorych i personelu.

Struktura i organizacja OIOK

Struktura organizacyjna oraz zasady funkcjonowania OIOK są podporządkowane konieczności bezzwłocznego rozpoczęcia leczenia, monitorowania czynności życiowych i podtrzymywania funkcji niewydolnych narządów u wszystkich hospitalizowanych pacjentów.

Niezależnie od różnorodności schorzeń leczonych na OIOK zasadniczym obszarem wymagającym precyzyjnego zabezpieczenia jest leczenie ostrych zespołów wieńcowych (OZW), szczególnie: zawałów z uniesieniem odcinka ST, chorych we wstrząsie kardiogennym, z groźnymi zaburzeniami rytmu oraz po nagłym zatrzymaniu krążenia. Tym samym OIOK powinien bardzo ściśle współpracować nie tylko z  pracownią hemodynamiki, ale także z pogotowiem ratunkowym (PR) oraz ze szpitalnymi oddziałami ratunkowymi (SOR) w systemie 24-godzinnym. Współpraca ta powinna obejmować m.in. możliwość teletransmisji EKG z ambulansu medycznego w celu weryfikacji rozpoznania, uzyskania najważniejszych informacji klinicznych, przygotowania docelowego ośrodka do przyjęcia chorego z jak najmniejszym opóźnieniem oraz pełnego zabezpieczenia chorego już na poziomie SOR, dając szansę w najbardziej krytycznych stanach na natychmiastowy transfer pacjenta do docelowego miejsca leczenia.

Na chwilę obecną nie dysponujemy uniwersalnymi wytycznymi, które regulowałyby precyzyjnie wszystkie aspekty funkcjonowania OIOK. Ogólne rekomendacje przedstawione są w Ustawie o udzielaniu świadczeń medycznych i obejmują opis zakresu warunków realizacji i udzielania świadczeń medycznych dla oddziałów tego typu.

Ustawodawca zaleca zapewnienie całodobowej opieki lekarskiej we wszystkie dni tygodnia z możliwością łączenia OIOK z innymi oddziałami o profilu zachowawczym. Dokument ten określa minimalne potrzeby oddziału na co najmniej 4 łóżka (stanowiska) o określonym standardzie w sali lub salach intensywnego nadzoru kardiologicznego w miejscu udzielania świadczeń medycznych. W przypadku braku OIOK w miejscu udzielania świadczeń z zakresu kardiologii inwazyjnej należy posiadać w odnośnej lokalizacji co najmniej 2 stanowiska na oddziale IT.