Oddziały intensywnego nadzoru kardiologicznego − aktualne rozwiązania technologiczne
Struktura oddziału
Podstawowym elementem determinującym wielkość oddziału intensywnego nadzoru kardiologicznego jest potrzebna liczba łóżek. Najmniejsza wymagana przy kontraktowaniu świadczeń przez Narodowy Fundusz Zdrowia to cztery. W takim przypadku najczęściej wydzielane są jedna lub dwie sale chorych i odpowiednio w tym celu dostosowywane. Od czerwca 2006 roku obowiązuje norma 14 m2 powierzchni na każde łóżko intensywnego nadzoru kardiologicznego (9). Wydaje się, że przy obecnym zaawansowaniu technologicznym norma ta powinna być identyczna jak dla oddziałów intensywnej terapii anestezjologicznej, tj. co najmniej 18 m2 w sali jednoosobowej i 16 m2 w salach wieloosobowych.
Europejskie Towarzystwo Kardiologiczne zaleca, aby 4-5 łóżek intensywnego nadzoru przypadało na każde 100 000 mieszkańców lub 10 łóżek na każde 100 000 porad udzielanych rocznie w szpitalnej Izbie Przyjęć (7). Są to dość ogólne zalecenia i nie w każdych okolicznościach przydatne. Przykładem mogą być duże miasta posiadające kilka szpitali z oddziałami kardiologicznymi. Naszym zdaniem łóżka intensywnego nadzoru kardiologicznego powinny stanowić 10-15% wszystkich łóżek kardiologicznych w szpitalu. Przy planowaniu i budowie większych oddziałów intensywnej terapii kardiologicznej warto wziąć pod uwagę kilka sugestii:
- Oddział powinien być usytuowany na tym samym poziomie co: Izba Przyjęć, Pracownia Hemodynamiki, Zakład Radiologii, tomograf komputerowy i rezonans magnetyczny oraz jak najbliżej Bloku Operacyjnego Kardiochirurgii.
- Sale chorych powinny być jedno- lub co najwyżej dwuosobowe, zamykane i częściowo przeszklone w celu optymalnej obserwacji chorych. Takie [...]