Niewydolność oddechowa w oddziale intensywnej terapii noworodka – aktualne standardy

Profilaktyka bezdechu 

U  noworodka wyróżnia się 3  rodzaje bezdechów. Bezdechy obturacyjne związane ze  wzrostem oporu oddechowego szczególnie w  górnych drogach oddechowych. Bezdechy centralne wynikające z  niedojrzałości bądź depresji układu nerwowego (np. farmakologicznej) i  polegające na  zaprzestaniu ruchów oddechowych. Najczęściej obserwowane są  bezdechy o  charakterze mieszanym, łączące w  sobie komponentę obturacyjną i  centralną.

W  profilaktyce bezdechów zastosowanie znajdują wentylacja nieinwazyjna oraz farmakoterapia metyloksantynsami – kofeiną. Zaleca się wczesną, prowadzoną od  pierwszej doby życia podaż kofeiny.

Leczenie niewydolności oddechowej 

Nie zawsze możliwe jest podjęcie odpowiednich kroków mających zapobiec rozwinięciu się niewydolności oddechowej lub pacjent nie odpowie właściwie na  zastosowane leczenie. Aktualnie w  oddziale intensywnej terapii noworodka dysponuje się wieloma możliwościami leczenia niewydolności oddechowej, począwszy od  tlenoterapii biernej, poprzez wentylację nieinwazyjną i  inwazyjną, skończywszy na  pozaustrojowym utlenowaniu krwi (ECMO − extracorporeal membrane oxygenation). Leczenie niewydolności oddechowej należy stopniować, o  ile stan pacjenta na  to  pozwala, rozpoczynając od  metod najmniej inwazyjnych.

Tlenoterapia bierna 

Tlen jest lekiem i  w  związku z  tym jego podaż powinna pozostawać pod nadzorem. W  czasie tlenoterapii biernej ważną kwestią jest nawilżanie i  ogrzanie gazów oddechowych, zapobiegające podrażnieniu i  uszkodzeniu dróg oddechowych, a  w  szerszej perspektywie zakażeniom dróg oddechowych.

W  ostatnich latach udoskonalone zostały dozowniki do  tlenoterapii biernej, tzw. kaniule donosowe, a  w  [...]

Ten materiał dostępny jest dla Subskrybentów.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną Subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas