Niedokrwistości autoimmunohemolityczne. Analiza częstości występowania autoprzeciwciał typu ciepłego u pacjentów w RCKiK Kielce
Charakterystyka serologiczna NAIH
U pacjentów z NAIH typu ciepłego obserwujemy dodatni wynik BTA. Bezpośredni test antyglobulinowy służy do wykrywania przeciwciał najczęściej klasy IgG i/lub składnika C3d dopełniacza związanego z krwinkami czerwonymi w warunkach in vivo (4). W celu stwierdzenia, czy dodatni BTA jest spowodowany autoprzeciwciałami, wykonujemy badanie eluatów uzyskanych z tych krwinek. Eluat otrzymujemy stosując kwaśne środowisko, w którym dochodzi do zerwania wiązania pomiędzy krwinką, a przeciwciałem. W przypadku obecności autoprzeciwciał badany eluat wykaże aktywność w stosowanych testach serologicznych. W sytuacji, gdy obserwowane jest nieswoiste opłaszczenie erytrocytów lub NIH zależnej od leków eluat jest nieaktywny. W znacznej większości u chorych z NAIH typu ciepłego obserwujemy wolne autoprzeciwciała krążące w surowicy. Autoprzeciwciała te, podobnie jak przeciwciała w eluacie, reagują ze wszystkimi krwinkami wzorcowymi. Obserwowane są również przypadki pacjentów, u których wykryte autoprzeciwciała wykazują określoną swoistość odpowiadającą antygenom obecnym u pacjenta. W celu półilościowej oceny autoprzeciwciał typu ciepłego można zastosować dostępny na rynku test antyglobulinowy zawierający odczynnik anty-IgG w różnym rozcieńczeniu. Pozwala to na oszacowanie ryzyka wystąpienia hemolizy. Otrzymany wynik testu jest niezwykle ważny i pomocny w kontrolowaniu leczenia. Często zmniejszenie liczby przeciwciał IgG na krwinkach wyprzedza informację o poprawie innych parametrów klinicznych oraz laboratoryjnych pacjenta. Czasami jednak obserwujemy sytuację, w której niska liczba przeciwciał IgG w BTA nie jest zgodna z rzeczywistym opłaszczeniem krwinek czerwonych. Do takiej sytuacji dochodzi w przypadku, gdy bardzo duża ilość erytrocytów ulega rozpadowi, a w próbce pozostają krwinki czerwone z małą ilością cząsteczek IgG na [...]