Neuronawigacja podczas endoskopowych zabiegów neurochirurgicznych

System neuronawigacji przestał już więc być tylko „ozdobnikiem” neurochirurgicznej sali operacyjnej, koniecznym – jak twierdzą niektórzy tradycjonaliści – „jedynie dla tych, co nie znają anatomii”.
Systemy neuronawigacji tworzą dziś już standard, do tego stopnia nierozłączny z „klasyczną” mikroneurochirurgią, że nowoczesne mikroskopy posiadają fabrycznie zainstalowany moduł integracji z systemami nawigującymi. Jednak burzliwy w ostatnim czasie rozwój neurochirurgii endoskopowej stawia wymóg dostosowania techniki również i do tej metody operacyjnej, jak też obliguje lekarzy, wkraczających w coraz bardziej newralgiczne okolice anatomiczne, do nabywania nowych umiejętności, związanych z tą techniką (1-5).
W Klinice Neurochirurgii Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku operacje endoskopowe z zastosowaniem neuronawigacji przeprowadzane są od kilkunastu lat (2). Mieliśmy także okazję testować liczne urządzenia innych producentów, dlatego możemy podzielić się uwagami i przemyśleniami odnośnie możliwości oraz ograniczeń poszczególnych technik, a także systemów w operacjach przeprowadzanych techniką endoskopową.
Czym jest neuronawigacja?
Neuronawigacja to z definicji urządzenie pozwalające na orientowanie się w anatomii pola operacyjnego na podstawie wykonanych przed zabiegiem badań obrazowych, takich jak tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny, a często również w oparciu o fuzję obu tych obrazów. Przedoperacyjne badania obrazowe wykonywane są z maksymalną możliwą do uzyskania rozdzielczością, a następnie wczytywane do systemu po to, aby mógł on utworzyć z nich trójwymiarowy model operowanego miejsca i jego [...]