Serologiczna diagnostyka autoimmunizacyjnych chorób wątroby

Fot. iStock

W hepatologii wyróżnia się szereg chorób o podłożu autoimmunizacyjnym. Do najczęściej spotykanych należą: autoimmunizacyjne zapalenie wątroby (ang. autoimmune hepatitis – AIH), pierwotne zapalenie dróg żółciowych (ang. primary biliary cholangitis – PBC), pierwotne stwardniające zapalenie dróg żółciowych (ang. primary sclerosing cholangitis – PSC) [1, 2].

Ocena autoprzeciwciał w surowicy krwi chorych stanowi podstawowe narzędzie w diagnostyce różnicowej autoimmunizacyjnych chorób wątroby. Niektóre z autoprzeciwciał korelują ze stanem klinicznym pacjenta i mają znaczenie prognostyczne, kluczowe w określaniu złego rokowania [2]. Obecność autoprzeciwciał jest przede wszystkim związana z procesami autoimmunizacji (np. jako niepożądany efekt transplantacji wątroby), ale może być następstwem przewlekłych infekcji (np. przewlekłego zapalenia wątroby wywołanego wirusami HBV, HCV, HDV), działania leków i/lub innych czynników hepatotoksycznych, dlatego postawienie diagnozy z wykorzystaniem badań serologicznych wymaga kompleksowej analizy dotychczasowego przebiegu choroby. Współpraca pomiędzy wyszkolonym diagnostą oraz lekarzem prowadzącym jest więc kluczowa w procesie diagnostycznym.

W artykule szczegółowo scharakteryzowano autoprzeciwciała występują...