Nużyca – pasożytnicza choroba skóry, o której zapominamy
Sposób inwazji oraz patogeneza
Dokładny patomechanizm powstania nużycy nie jest dobrze poznany. Oprócz obecności licznych okazów nużeńca, które bytując w skórze i odżywiają się, powodując uszkodzenie skóry właściwej oraz aktywację reakcji zapalnej, na rozwój demodekozy składa się również wiele innych czynników. Wśród nich należy wymienić między innymi: osłabioną odporność, zwiększoną apoptozę limfocytów, zwiększoną liczbę komórek NK, wzrost IgM, spadek liczby limfocytów T, nadwrażliwość na roztocza, obecność Ag bakterii Bacillus oleronius (6).
Demodex spp. odżywiając się komórkami naskórka powodują uszkodzenie ciągłości skóry, dzięki czemu mogą swobodnie wnikać do głębszych warstw skóry, a w konsekwencji stymulować receptory Toll-like (TRL). Po nacięciu komórek wytwarzają i wydzielają do otoczenia enzymy lityczne, które wstępnie przeprowadzają proces trawienia, w wyniku czego powstają rozpuszczone składniki pokarmowe, które z kolei są zasysane do przewodu pokarmowego pasożyta. W taki właśnie sposób roztocz ten odżywia się. W przewodzie pokarmowym nużeńca bytuje bakteria Bacillus oleronius, która w wyniku przemiany materii wraz z odchodami wydalana jest do najbliższego otoczenia, stymulując kaskadę reakcji zapalnych gospodarza (7). W wyniku obecności licznych okazów nużeńca w skórze dochodzi do aktywacji komórek nabłonkowych żywiciela; następnie obserwuje się ich hiperplazję i hipertrofię. Zajęte przez nużeńce mieszki włosowe są znacznie rozdęte, a wokół nich można zaobserwować gromadzące się melanocyty (8). Występuje zwiększona zdolność limfocytów do apoptozy, w wyniku czego obserwuje się ich znaczny spadek, a w szczególności populacji limfocytów T, przy jednoczesnym podniesionym poziomie przeciwciał IgM (6). Poruszanie się nużeńców powoduje pojawienie [...]