Niepożądane reakcje poprzetoczeniowe – klasyfikacja i postępowanie
Postępowanie w przypadku wystąpienia niepożądanej reakcji poprzetoczeniowej
W przypadku wystąpienia u chorego objawów mogących wskazywać na powikłanie poprzetoczeniowe, należy natychmiast wstrzymać przetaczanie składnika krwi i niezwłocznie powiadomić lekarza odpowiedzialnego za transfuzję. Pacjentowi należy zmierzyć tętno i ciśnienie tętnicze krwi. Dalsze postępowanie personelu medycznego uzależnione jest od nasilenia i rodzaju objawów. Jeżeli potwierdzi się podejrzenie, że objawy wskazują na wystąpienie poważnej reakcji poprzetoczeniowej, należy niezwłocznie odłączyć pojemnik z przetaczanym składnikiem z krwią wraz z zestawem do przetaczania, utrzymując jednocześnie wkłucie do żyły. Lekarz odpowiedzialny na transfuzję może zalecić do czasu wdrożenia odpowiedniego leczenia, aby przetaczać roztwór 0,9% NaCl lub innego płynu infuzyjnego (4,12).
Lekarz powinien sprawdzić dane pacjenta na wszystkich pojemnikach przetaczanych składników krwi oraz na dokumentacji medycznej takiej jak wynik grupy, wynik próby zgodności oraz dane na wydruku wydania składnika krwi przez bank krwi (4,12).
Lekarz odpowiedzialny za przetoczenie powinien niezwłocznie powiadomić o wystąpieniu niepożądanej reakcji poprzetoczeniowej Pracownię Immunologii Transfuzjologicznej. Do obowiązków lekarza należy również wypełnienie zgłoszenia niepożądanej reakcji poprzetoczeniowej w dwóch egzemplarzach (jeden zostaje dołączony do historii choroby pacjenta, a drugi będzie wysłany do RCKiK), jak również zlecenie personelowi pielęgniarskiemu pobrania od pacjenta próbek krwi: 5 ml na skrzep i 10 ml na antykoagulant w celu wysłania ich do RCKiK. Należy pamiętać, że próbki te muszą być pobrane z innego miejsca wkłucia, niż miejsce dokonania przetoczenia. Pacjent powinien mieć również wykonane badania laboratoryjne CRP, NTproBNP, a [...]