Niepożądane reakcje poprzetoczeniowe – klasyfikacja i postępowanie

Powikłania poprzetoczeniowe, zwane także reakcjami poprzetoczeniowymi stanowią różnorodną grupę niekorzystnych reakcji na przetoczenie krwi i jej składników. Pojawiają się w trakcie transfuzji, występują bezpośrednio po niej (do 24 godzin) lub mogą się rozpocząć po 24 godzinach od transfuzji, po kilku dniach, tygodniach, miesiącach a nawet latach (1).
Ryzyko wystąpienia niepożądanego zdarzenia poprzetoczeniowego zależy od wielu czynników: rodzaju podawanego składnika krwi, metody preparatyki krwi, szybkości i objętości transfuzji, organizacji pracy szpitala i pory przetoczenia. Ryzyko zależy również od stanu klinicznego dawcy i biorcy oraz ustalenia prawidłowych wskazań do przetoczenia (2).
Reakcje poprzetoczeniowe mogą również być skutkiem błędu technicznego, organizacyjnego, ludzkiego oraz laboratoryjnego. Błędna identyfikacja pacjenta, nieprawidłowo oklejona lub oznakowana próbka krwi przeznaczona do badań serologicznych, niewłaściwy składnik krwi dla pacjenta, nieprawidłowy sprzęt użyty do transfuzji, przeterminowany składnik krwi, stwarzają zagrożenie dla pacjentów leczonych krwią (3). Do reakcji poprzetoczeniowych może dochodzić również z przyczyn nie wykrycia przeciwciał odpornościowych do antygenów krwinek czerwonych, jak również mogą dotyczyć pacjentów u których występują przeciwciała z układu HLA, nie wykrywane w standardowym badaniu przed przetoczeniem. Celem niniejszej pracy jest przybliżenie problemów związanych z transfuzją krwi lub jej składnikami oraz występowaniem niepożądanych reakcji poprzetoczeniowych.
Zapewnienie bezpieczeństwa transfuzji
Decyzję o przetoczeniu krwi i jej składników podejmuje lekarz na podstawie [...]