Laboratoryjne metody diagnostyki zakażeń Clostridioides difficile jako ważny aspekt w leczeniu i kontroli CDI

Test neutralizacji cytotoksyczności CCNA

Test CCNA jest uważany za tzw. „złoty standard” w wykrywaniu toksyn i potwierdzeniu wystąpienia CDI. Wykrywa on toksynę B w kale lub szczepie bakteryjnym. Metoda ta polega na ujawnieniu efektu cytopatycznego w hodowli komórkowej, który jest neutralizowany przez obecność przeciwciał przeciwko toksynom C difficile. W tym teście przygotowany filtrat kału lub zawiesina bakteryjna czy też hodowla płynna jest nanoszona na jednowarstwową linie komórkową (np. linia komórkowa Vero, fibroblastów ludzkich lub innej). Hodowle te są badane pod mikroskopem po 24–48 godzinach inkubacji w poszukiwaniu dowodów efektu cytopatycznego (CPE) – zaokrąglenie, liza komórek spowodowane apoptozą. W przypadku zaobserwowania efektu cytopatycznego przeprowadza się test neutralizacji, aby potwierdzić, że uzyskany efekt jest wynikiem obecności toksyn C. difficile, a nie jest spowodowany innymi czynnikami. Do filtratu dodaje się antytoksynę C. sordelli lub C. difficile (przeciwciała neutralizujące CPE). Brak występowania CPE świadczy o obecności toksyn C. difficile w kale. Ze względu na brak standaryzacji metody, dość długi czas oczekiwania na wynik oraz złożoność procesu diagnostycznego test ten nie jest powszechnie stosowany (11, 12, 13).

Testy immunoenzymatyczne na obecność toksyny C. difficile (EIA)

Testy te opierają się na zastosowaniu przeciwciał mono- lub poliklonalnych do wykrywania toksyn A i/lub B obecnych w próbce kału. Ze względu na ich prostotę, niski koszt i szybki czas wykonania przez kilka lat cieszyły się one dużą popularnością. Testy EIA na obecność toksyn A/B są dostępne [...]

Ten materiał dostępny jest dla subskrybentów Premium.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas