Laboratoryjne metody diagnostyki zakażeń Clostridioides difficile jako ważny aspekt w leczeniu i kontroli CDI

Główne czynniki ryzyka wystąpienia CDI

Poznano wiele czynników ryzyka wystąpienia CDI, a do najistotniejszych zaliczamy antybiotykoterapię. Poszczególne grupy antybiotyków charakteryzują się różnym ryzykiem wystąpienia CDI. Podział w zależności od stopnia ryzyka wystąpienia CDI znajduje się w tab. 2.

Innym ważnym czynnikiem jest długotrwałe stosowanie antagonistów receptora H2 lub inhibitorów pompy protonowej, które poprzez obniżenie kwasowości żołądka uniemożliwiają eliminację przetrwalników CD.

Ponadto są to: długa hospitalizacja, operacje – szczególnie w obrębie przewodu pokarmowego, poprzednie epizody CDI, zaawansowany wiek, chemioterapia, HIV, choroby zapalne jelit, hipoalbuminemia, choroby nerek, przeszczepy narządów oraz niedobór witaminy D (6, 7, 8).

Materiał do badania w kierunku zakażenia C. difficile

Materiałem do badania powinny być jedynie płynne lub nieuformowane stolce, czyli próbki kału przyjmujące kształt pojemnika. Do badania nie należy pobierać próbek kału uzyskanych po podaniu środków przeczyszczających. Wybór odpowiedniej próbki kału do badania ma zasadnicze znaczenie, ponieważ obecnie dostępne testy nie pozwalają odróżnić CDI od bezobjawowego nosicielstwa toksynotwórczego szczepu C. difficile.

Wyjątek stanowią pacjenci z niedrożnością jelit, u których nie występuje biegunka. Pobrany wówczas wymaz z odbytu [...]

Ten materiał dostępny jest dla subskrybentów Premium.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas