Helicobacter pylori – charakterystyka, chorobotwórczość oraz diagnostyka zakażenia

Zakażenie Helicobacter pylori uznawane jest za najbardziej rozpowszechnione zakażenie w całej ludzkiej populacji. Głównym rezerwuarem tego drobnoustroju jest człowiek. Dotyczy wszystkich regionów świata i występuje u ponad 50% żyjącej ludności.
Helicobacter pylori to Gram-ujemna bakteria o spiralnym kształcie, która kolonizuje błonę śluzową żołądka, a dzięki wykształceniu specjalnych mechanizmów jest w stanie przetrwać w tak niekorzystnych warunkach jak kwaśne pH . Zakażenie H. pylori jest głównym czynnikiem etiologicznym wrzodów żołądka i innych schorzeń przewodu pokarmowego. W diagnostyce Helicobacter pylori stosuje się metody inwazyjne i nieinwazyjne (1,2,3). Celem pracy jest charakterystyka H. pylori, jej chorobotwórczość oraz diagnostyka zakażenia.
Zakażenie Helicobacter pylori uznawane jest za najbardziej rozpowszechnione zakażenie w całej ludzkiej populacji. Głównym rezerwuarem tego drobnoustroju jest człowiek. Dotyczy wszystkich regionów świata i występuje u ponad 50% żyjącej ludności. H. pylori jest pierwszym potwierdzonym kancerogenem bakteryjnym, jak również głównym czynnikiem etiologicznym wrzodów żołądka i innych schorzeń przewodu pokarmowego. Do zakażenia dochodzi we wczesnym dzieciństwie, najczęściej przed 12 rokiem życia pacjenta. Zarażać mogą się również osoby dorosłe. Istotnym czynnikiem ryzyka przenoszenia H. pylori są złe warunki socjalno-ekonomiczne. Rozprzestrzenia się za pośrednictwem wydzielin: ślina, wymiociny. Jako wrota wniknięcia bakterii do organizmu wymienia się drogę oralno-oralną i fekalno-oralną. Inną możliwością przenoszenia drobnoustroju może być zanieczyszczona woda, bakteria ta może występować w formie tzw. przetrwalników. Udowodniono, iż bakteria jest wydalana z kałem, w wodzie przechodzi w formę przetrwałą. Po dostaniu [...]