Błędy w diagnostyce laboratoryjnej
Na rycinie 1. przedstawiono wskaźniki popełnianych błędów laboratoryjnych w latach 2016-2018. Zauważyć można tendencję spadkową pomiędzy występowaniem błędów a upływem czasu, przez co domniemywać można, że wprowadzane standardy kontroli jakości ograniczają możliwość popełnianych błędów, a wykorzystanie nowoczesnych analizatorów i technik pomiarowych, jak i zwiększenie udziału diagnostów laboratoryjnych w konsultacjach z lekarzami przyczyniają się do zmniejszenia wskaźników pomyłek w laboratoriach (1).

Proces laboratoryjny
Zgodnie z ISO/IEC 17025 (2005) "laboratorium powinno posiadać procedury kontroli jakości dla monitorowania wiarygodności prowadzenia badań. Wyniki badań powinny być zapisywane tak, aby możliwe było śledzenie trendów oraz ich ocena. Poleca się stosowanie odpowiednich technik statystycznych do oceny wyników". Każda metoda oznaczenia analitu w laboratorium jest ściśle kontrolowana przy pomocy odpowiednio zdefiniowanych reguł kontrolnych. Międzynarodowa Federacja Chemii Klinicznej (IFCC) definiuje materiał kontrolny jako materiał stosowany wyłącznie w celach kontrolnych, który powinien być trwały, stabilny i jednorodny. Badania z zakresu chemii klinicznej kontrolowane są przy użyciu dwóch materiałów kontrolnych o różnym zakresie pomiarowym. Badania z zakresu hematologii, koagulologii, immunochemii i gazometrii kontrolowane są przy pomocy trzech zakresów materiałów kontrolnych. Wyniki kontroli nanosi się na odpowiednio przygotowane i opracowane karty kontrolne. Osoba nadzorująca badanie zobowiązana jest do monitorowania nieprawidłowości funkcjonowania metody. W przypadku pogorszenia się precyzji lub poprawności metody, gdy przynajmniej jeden wynik kontrolny znajduje się poza granicą [...]