Apoptoza komórek, czyli śmierć od wewnątrz
Indukcja apoptozy. Szlaki apoptozy
Proces apoptozy jest procesem czynnym, a więc, konieczny jest nakład energii. Dużo zależy od tego, jaką komórkę obejmuje proces apoptozy, bądź też co ją indukuje, przez co angażuje różne organelle komórkowe.
Szlak zewnętrzny (receptorowy) jest zintegrowany z błoną komórkową, a szlak wewnętrzny powiązany jest z mitochondriami. Poza tymi dwoma szlakami możemy wyróżnić oczywiście drogi nie związane stricte z nimi, są to szlaki tzw. pseudoreceptorowe. Induktorami mogą w nich być, np. komórki NK, limfocyty cytotoksyczne. Angażuje on perforyny i granzym B. Inne szlaki to: szlak sfingomilinowo – ceramidowy oraz szlak indukowany stresem związany z reticulum endoplazmatycznym. Nie ważne który szlak wybierzemy, ważne, że mają one cechy wspólne. Należą do nich przede wszystkim kaspazy (protaeazy cysteinowe), które dzielimy na inicjatorowe(indukujące) i wykonawcze (efektorowe) . Podział ten jest związany z etapem procesu apoptozy (1).
Szlak zewnętrzny
Opiera się na dwóch głównych elementach: receptorach błonowych i ligandach. Zostaje on zapoczątkowany przy niedoborze czynników wzrostowych i odżywczych, ale również może go inicjować wzrost stężenia hormonów czy też cytokin. Jest on aktywowany również w terapii nowotworów: przy wlewach leków przeciwnowotworowych, napromieniowaniu i innego typu radioterapiach.
Do receptorów śmierci zaliczamy białka nadrodziny białek czynników nekrozy TNF(ang. tumor necrosis factor) (11). Posiadają one wewnątrzkomórkowe, cytoplazmatyczne, transbłonowe domeny. Po tym jak odpowiedni ligand połączy się z receptorem sygnał biegnie do [...]