Kontraktowanie usług medycznych w oparciu o całościowy wynik leczenia

fot. iStock

Zastosowanie oceny efektów leczenia w procesie kontraktowania możliwe jest do zastosowania wobec dowolnej procedury medycznej, jednak w tej publikacji wybraną chorobą naczyniowo-sercową jest udar, głównie ze względu na mnogość jej powikłań oraz różnorodność płaszczyzn, na których obserwowane są konsekwencje choroby.

Obecna sytuacja dotycząca kontraktowania świadczeń medycznych w ramach publicznego rynku ochrony zdrowia koncentruje się wokół jednej głównej jednostki płatnika, jakim jest Narodowy Fundusz Zdrowia. Od lat trwają dyskusje na temat roli i funkcji NFZ jako monopolisty i od tylu też lat brak jest skutecznych rozwiązań dotyczących zdemonopolizowania pozycji płatnika lub zoptymalizowania zadań dotyczących kontraktowania świadczeń medycznych w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.

Analiza rynku zdrowia w Polsce przeprowadzona w celu ujawnienia źródła pochodzenia środków na finansowanie świadczeń zdrowotnych wskazuje obecnie na 70-procentowy udział środków publicznych wobec wszystkich udzielanych świadczeń i usług – ambulatoryjnych oraz szpitalnych, leków, zaopatrzenia medycznego i innych. Pomimo to od 2005 roku wartość prywatnego sektora ochrony zdrowia w Polsce wzrosła ponad dwukrotnie w stosunku do prognoz na rok 2015 – z 19 mld złotych do poziomu 39 mld zł (1). Dynamika wzrostu rynku od 2008 roku nieprzerwanie wahała się w granicach 5%, a prognozy dla lat 2017-2022 uwzględniają jej wartość nawet na poziomie 7%.

...