Kierunki rozwoju w laryngologii onkologicznej

Kwalifikacja i dobór leczenia

Podstawowym kryterium kwalifikacji do leczenia onkologicznego winno być wyleczenie chorego z nowotworu. Jeżeli można zastosować z jednakowym rezultatem onkologicznego wyleczenia dwie czy więcej metod, to wtedy powinno się wybrać taką terapię, która zachowa lepszą funkcję narządu, a więc poprawi jakość życia chorego po wyleczeniu z nowotworu. Liczne światowe analizy dowodzą, że jest poprawa leczenia po nawrotach choroby nowotworowej w węzłach chłonnych oraz zmniejszyła się liczba nawrotów w narządzie pierwotnej lokalizacji. Ta poprawa wynika, według badań brytyjskich, głównie z radykalnej pooperacyjnej radioterapii. Podkreśla się konieczność jak najszybszego wykrycia nawrotu w najwcześniejszym stadium. Jednak nadal nie jest wiadomo, czy oceny kontrolne (częstość ocen wziernikowych, badania obrazowe, miejsce badań kontrolnych w ośrodku operującym czy innym) dają jakieś znaczące różnice w przeżyciu tych chorych. Podkreśla się, że 50% nawrotów występuje do roku, a 80% − do trzech lat od pierwszych objawów, ale czas wystąpienia wznowy jest bez znaczenia w ocenie epidemiologicznej na ostateczny czas 5-letniego przeżycia pacjenta od wystąpienia wznowy, czyli kiedy wystąpi wznowa po pierwszym leczeniu, to szanse chorego na ostateczne 5-letnie przeżycie po leczeniu tej wznowy są podobne w państwach starej Unii Europejskiej. Nadal dyskutuje się o wskazaniach do usuwania profilaktycznego węzłów chłonnych szyi przy pierwotnej lokalizacji nowotworu złośliwego w oczodole, nosowej części gardła, nosa i zatok przynosowych. W Polsce jest przyzwolenie na usuwanie profilaktyczne węzłów chłonnych przy pierwotnej lokalizacji ustnej i krtaniowej części gardła, jamy ustnej i krtani. Gdy przerzuty stają się widoczne w tych pierwotnych lokalizacjach, to ich radykalne usunięcie daje zdecydowanie mniejszą szansę na całkowite wyleczenie.