Podnoszenie jakości opieki nad pacjentem w oddziale neonatologicznym

Procedury medyczne

W nieodległej historii neonatologii w Polsce od lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku obserwujemy wyraźne trendy zmiany postaw. Na początku priorytetem było wprowadzanie nowych technik intensywnego leczenia. Trzeba przyznać, że był to prawdziwy rozkwit technik wentylacji, podaży surfaktantu, stosowania wziewnego tlenku azotu, rozwój technik monitorowania, w tym inwazyjnego, technik obrazowania. Ujednolicono procedurę resuscytacji noworodka, powstało wiele standardów postępowania medycznego w neonatologii. Wysiłki zaowocowały spektakularną poprawą wskaźników przeżywalności noworodków.

Na dzisiejszym etapie wiedzy i rozwiniętych praktyk szpitalnych w neonatologii wyzwaniem staje się indywidualizacja i „humanizacja” postępowania z naszym małym pacjentem. Obecnie skupiamy się na procedurach pozwalających na zmniejszanie ryzyka powikłań, minimalizację niekorzystnych działań jatrogennych, terapii ukierunkowanej na rodzinę i wsparcie psychiczne matki i ojca nowo narodzonego i ciężko chorego dziecka. Dalszej poprawy wyników leczenia upatrywać należy w prewencji pierwotnej, czyli w zmniejszaniu liczby porodów przedwczesnych, karmieniu naturalnym, redukcji zakażeń szpitalnych, rozsądnej tlenoterapii. Celem leczenia jest przeżycie dziecka i oczywiście uniknięcie powikłań, ale też dobry stan zdrowia i optymalny rozwój w dorosłym życiu pacjenta.

Żywienie noworodka

Te bliskie i odległe cele prześledzić można na przykładzie żywienia noworodka. Wprowadzenie karmienia wyłącznie naturalnego w oddziale intensywnej terapii spowodowało skrócenie czasu żywienia dożylnego i...