Pacjent oczekujący leczenia potrzebuje rozmowy i wysokiej jakości obsługi

Problemy komunikacji w  równym stopniu dotykają: lekarzy, pielęgniarki, jak i  personel pomocniczy – pracowników sekretariatów medycznych i  administracji. Często są  one wynikiem niewystarczającej wiedzy i  umiejętności, w  jaki sposób rozmawiać z  pacjentem i  jego rodziną, jak słuchać i  co  odpowiadać – zwłaszcza w  sytuacji skomplikowanego leczenia, niekończących się kolejek, obwarowań prawnych, pośpiechu i  wielu pytań stawianych przez chorych. Także sami pacjenci nie ułatwiają tego procesu – zniecierpliwieni, podenerwowani, doświadczający lęku o  zdrowie i  życie doprowadzają do  wielu trudnych sytuacji, z  którymi personel medyczny nie zawsze potrafi sobie poradzić.

Potrzeba odpowiedniej komunikacji z  pacjentem 

W  szpitalach, w  przychodniach publicznych, jak i  w  prywatnych gabinetach ciągle istnieje duża potrzeba odpowiedniego przygotowania personelu medycznego do  komunikacji z  pacjentem i  jego rodziną. Komunikacji, która zwraca uwagę na  potrzeby pacjenta, dostrzega jego trudne emocje, lęki i  obawy, nie przechodząc nad nimi obojętnie; komunikacji, która jest spójna na  poziomie słów i  gestów; komunikacji, która jest precyzyjna i  jasna, pozbawiona niezrozumiałych słów i  nadmiernej ilości medycznych terminów; komunikacji, która jest asertywna, czyli szanująca granice; komunikacji, która buduje zaufanie i  poczucie bezpieczeństwa (4).

Jak wynika z  badań przeprowadzonych w  2010 r., większość Polaków twierdzi, że  ufa swojemu lekarzowi i  nie ma  potrzeby konsultowania się z  innymi specjalistami. Jednocześnie aż  „40% pacjentów ma  problem z  zaufanie...