Pacjent oczekujący leczenia potrzebuje rozmowy i wysokiej jakości obsługi
Problemy komunikacji w równym stopniu dotykają: lekarzy, pielęgniarki, jak i personel pomocniczy – pracowników sekretariatów medycznych i administracji. Często są one wynikiem niewystarczającej wiedzy i umiejętności, w jaki sposób rozmawiać z pacjentem i jego rodziną, jak słuchać i co odpowiadać – zwłaszcza w sytuacji skomplikowanego leczenia, niekończących się kolejek, obwarowań prawnych, pośpiechu i wielu pytań stawianych przez chorych. Także sami pacjenci nie ułatwiają tego procesu – zniecierpliwieni, podenerwowani, doświadczający lęku o zdrowie i życie doprowadzają do wielu trudnych sytuacji, z którymi personel medyczny nie zawsze potrafi sobie poradzić.
Potrzeba odpowiedniej komunikacji z pacjentem
W szpitalach, w przychodniach publicznych, jak i w prywatnych gabinetach ciągle istnieje duża potrzeba odpowiedniego przygotowania personelu medycznego do komunikacji z pacjentem i jego rodziną. Komunikacji, która zwraca uwagę na potrzeby pacjenta, dostrzega jego trudne emocje, lęki i obawy, nie przechodząc nad nimi obojętnie; komunikacji, która jest spójna na poziomie słów i gestów; komunikacji, która jest precyzyjna i jasna, pozbawiona niezrozumiałych słów i nadmiernej ilości medycznych terminów; komunikacji, która jest asertywna, czyli szanująca granice; komunikacji, która buduje zaufanie i poczucie bezpieczeństwa (4).
Jak wynika z badań przeprowadzonych w 2010 r., większość Polaków twierdzi, że ufa swojemu lekarzowi i nie ma potrzeby konsultowania się z innymi specjalistami. Jednocześnie aż „40% pacjentów ma problem z zaufaniem do swojego lekarza” (5). Wśród przyczyn tego ograniczonego zaufania są także te związane z nienajlepszymi doświadczeniami w kontaktach z personelem medycznym. [...]