Ochrona przed elektrycznością statyczną w placówkach służby zdrowia wg wymagań Polskiej Normy PN-EN IEC 61340-6-1:2018

Wymagania techniczne ochrony przed elektrycznością statyczną wg Polskiej Normy PN-EN IEC 61340-6-1:2018

Wybór materiałów

Materiały stosowane w ochronie przed elektrycznością powinny wykazywać małą zdolność do elektryzacji i/lub szybko „rozpraszać” ładunek elektrostatyczny, jeżeli pojawi się na ich powierzchni. Jednym ze sposobów klasyfikacji zdolności materiałów do utrzymywania stanu naelektryzowania są badania ich rezystancji elektrycznej.

Klasyfikacja materiałów na podstawie ich zdolności do elektryzowania

Przeprowadza się ją w oparciu o badania czasu zaniku ładunku elektrostatycznego na materiale wg metody opisanej w [4].

Podłogi stosowane do uziemienia personelu i sprzętu

Ogólnie podłoga stosowana do uziemienia personelu i sprzętu w obrębie strefy chronionej przed elektrycznością statyczną, powinna spełniać następujące wymaganie:

R_u ≤ 1·10⁹ Ω

gdzie R_u – rezystancja elektryczna upływu mierzona wg [8]. Natomiast w pomieszczeniach, w których stosuje się substancje łatwopalne, mogące tworzyć atmosfery wybuchowe, lub tam, gdzie występują hiperbaryczne instalacje tlenowe oraz w miejscach, gdzie może wystąpić gwałtowne naelektryzowanie ciała człowieka w czasie wykonywania czynności takich jak np. szybkie usuwanie prześcieradeł z łóżek lub serwet ze stołów operacyjnych, wymaganie jest ostrzejsze, rezystancja elektryczna upływu podłogi musi spełnić warunek:

R_u ≤ 1·1...