Indywidualne konto zdrowia – koncepcja do rozważenia?
Dysponowanie środkami zgromadzonymi na „koncie” pozostaje całkowicie w gestii jego właściciela, w przypadku nieletnich – ich prawnych opiekunów. Swoboda dysponowania zgromadzonymi pieniędzmi oznacza również, że mogą one być przekazywane, w całości lub części, pomiędzy osobami uprawnionymi, wskazanymi przez właściciela, np. członkami rodziny, ale nie tylko. Oznacza to w praktyce, że w przypadku konieczności lub chęci skorzystania z zabiegów przekraczających wartość zgromadzonych środków, pacjent ma możliwość skorzystania z pieniędzy będących w dyspozycji innego uprawnionego. Przekazanie praw do korzystania z zasobów „konta” osobie trzeciej odbywa się w drodze pisemnej dyspozycji właściciela, wydanej prowadzącemu jego rachunek.
Ze sposobu gromadzenia środków przez ubezpieczonych (rachunki osobiste) wynika kolejny atrybut rozważanego rozwiązania, a mianowicie możliwość kumulowania środków w czasie. Niewykorzystane środki w danym roku – okresie rozliczeniowym – przechodzą na rok następny. Daje to szansę na zgromadzenie niezbędnej kwoty pieniędzy np. na planowany poważniejszy zabieg lub przeprowadzenie bardziej kosztownych badań. W miarę możliwości finansowych danej instytucji ubezpieczeniowej powinna także istnieć możliwość zadłużenia się (swoistego kredytowania) pacjentów do określonych limitów, np. na sfinansowanie szczególnie kosztownych operacji lub procesów leczenia i długotrwałej rehabilitacji.
Pula pieniędzy zgromadzonych na osobistych rachunkach zdrowotnych ubezpieczonych podlega corocznej ustawowej waloryzacji zarówno o faktyczny wskaźnik inflacji, jak i o proporcjonalny przyrost środków wynikający ze wzrostu nakładów na ochronę zdrowia i świadczenia medyczne. Mechanizm ten powinien zapewnić utrzymanie realnej wartości zgromadzonych środków, jak i ich realny wzrost.
Ze środków zgromadzonych na „koncie” mogą być [...]