Epidemiologia, biomarkery i diagnostyka sepsy

Ze względu na koszty związane zarówno z leczeniem, jak i późniejszymi następstwami przebytej sepsy jest ona problemem zarówno medycznym, jak i ekonomicznym na skalę ogólnoświatową.
Sepsa jest poważnym schorzeniem i główną przyczyną śmiertelności, zwłaszcza u osób hospitalizowanych. Najczęstsze przyczyny sepsy to: infekcje układu moczowego, zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych oraz infekcje w obrębie jamy brzusznej. Pozyskiwanie danych o charakterze globalnym na temat częstości występowania sepsy jest utrudnione ze względu na: niejednorodny charakter choroby, brak jednolitej definicji oraz trudność w postawieniu trafnej diagnozy. Ze względu na koszty związane zarówno z leczeniem, jak i późniejszymi następstwami przebytej sepsy jest ona problemem zarówno medycznym, jak i ekonomicznym na skalę ogólnoświatową.
W artykule omówiono kryteria sepsy, odniesiono się do epidemiologii i czynników etiologicznych oraz dokonano przeglądu metod diagnostycznych opartych o biomarkery ludzkie i markery molekularne stosowane w wykrywaniu oraz identyfikacji czynników infekcyjnych odpowiedzialnych za wywołanie sepsy.
Definicje sepsy
Szybka diagnoza i wczesne leczenie sepsy mają znaczący wpływ na przeżywalność pacjentów. Jednak sepsa nie zawsze jest łatwa do zdiagnozowania, zwłaszcza u pacjentów w stanie krytycznym. Z powodu niepokojących statystyk dotyczących zachorowalności i śmiertelności związanych z sepsą, Światowe Zgromadzenie Zdrowia w oparciu o raport WHO przyjęło rezolucję (WHA70.7; ang. World Health Assembly) w sprawie poprawy profilaktyki, diagnostyki i leczenia klinicznego sepsy. Począwszy od [...]