Wpływ epidemii zakażeń koronawirusem na działalność leczniczą – przymus medyczny

fot. iStock

W wyjątkowych sytuacjach prawo przewiduje udzielanie świadczeń zdrowotnych bez zgody pacjenta, a nawet wbrew jego woli – w ramach przymusu medycznego. Jest on stosowany m.in. w związku z chorobami zakaźnymi. Formami szeroko rozumianego przymusu medycznego, które mają istotne znaczenie w kontekście epidemii, są: kwarantanna, nadzór sanitarno-epidemiologiczny, hospitalizacja i izolacja.

W Polsce, podobnie jak w innych państwach, występuje epidemia zakażeń koronawirusem SARS-CoV-2. Epidemia oznacza wystąpienie na danym obszarze zakażeń lub zachorowań na chorobę zakaźną w liczbie wyraźnie większej niż we wcześniejszym okresie albo wystąpienie zakażeń lub chorób zakaźnych dotychczas niewystępujących. Choroba zakaźna to choroba, która została wywołana przez biologiczny czynnik chorobotwórczy. Natomiast zakażenie to wniknięcie do organizmu i rozwój w nim biologicznego czynnika chorobotwórczego. Na podstawie Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 marca 2020 r. w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego (Dz. U. z 2020 r., poz. 433) od 14 marca 2020 r. do odwołania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej ogłoszono stan zagrożenia epidemicznego w związku z zakażeniami wirusem SARS-CoV-2. Stan ten został odwołany z dniem 20 marca, natomiast na podstawie Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 r. w sprawie o...