Diagnostyka, leczenie i monitorowanie ciężkich zakażeń w OIT

Bardzo pomocnym elementem jest diagnostyka obrazowa. Wykorzystanie aparatów ultrasonograficznych, rentgenowskich, tomografii komputerowej oraz rezonansu magnetycznego pozwala czasami w bardzo trudnych warunkach potwierdzić diagnozę i znaleźć źródło zakażenia.

Jednym z  bardzo poważnych problemów współczesnej medycyny są  ciężkie zakażenia. Są  one bardzo charakterystyczne dla miejsca występowania, ale w  większości przypadków nie mają charakterystycznego obrazu klinicznego. Obraz kliniczny uwarunkowany jest przede wszystkim rodzajem czynnika etiologicznego oraz masywnością zakażenia. Rozwój infekcji zależy w  dużym stopniu od  sprawności układu immunologicznego pacjenta. Choroby nowotworowe, niedożywienie, choroby autoimmunologiczne, cukrzyca lub stan po  przeszczepieniu narządów należą do  pierwszorzędnych czynników ryzyka wystąpienia zakażenia. Do  czynników ryzyka, obecnie coraz bardziej docenianych, należą często stosowane inwazyjna diagnostyka i  inwazyjne leczenie. Bardzo istotnymi elementami są  warunki lokalowe, sprzętowe oraz liczba personelu opiekującego się pacjentem. Niezależnie od  rodzaju interwencji, czas od  chwili rozpoznania zakażenia do  włączenia leczenia ma  kluczowe znaczenie w  dalszej skutecznej terapii. Te  najcięższe zakażenia są  leczone przede wszystkim w  oddziałach intensywnej terapii.

Diagnostyka laboratoryjna, mikrobiologiczna i  obrazowa 

...