Decyzje wsparte komputerowo – znaczenie i wartość algorytmów diagnostycznych w ochronie zdrowia
Przebieg pracy algorytmów wspierających decyzje
CAD opiera się zasadniczo na wysoce złożonym rozpoznawaniu wzorów. Zdjęcia rentgenowskie lub inne rodzaje obrazów są skanowane w poszukiwaniu podejrzanych struktur. Zwykle do optymalizacji algorytmu potrzeba kilka tysięcy obrazów. Dane obrazu cyfrowego są zapisywane najczęściej w rozszerzeniu DICOM i analizowane w kilku krokach:
1. Wstępne przetwarzanie:
- redukcja artefaktów (błędy w obrazach),
- redukcja szumów obrazu,
- wyrównanie (harmonizacja) jakości obrazu (zwiększony kontrast) w celu usunięcia różnych podstawowych warunków obrazu, np. inny parametr ekspozycji,
- filtrowanie.
2. Segmentacja:
- różnicowanie różnych struktur obrazu, np.: serca, płuca, klatki piersiowej, naczyń krwionośnych,
- dopasowanie do anatomicznej bazy danych,
- przykładowe wartości w objętym zainteresowaniu.
3. Analiza struktury/zwrotu z analizowanego obszaru. Każdy wykryty region jest analizowany indywidualnie pod kątem cech szczególnych:
- kompleksowości danych,
- kształtu, rozmiaru i lokalizacji,
- odniesienia do struktur bliskich lub innych analizowanych obszarów,
- analizy średniej wartości szarości w obszarze analizy,
- proporcji szarości do granicy struktury wewnątrz obszaru analizowanego (8).