Urządzenia do neuroprotekcji dystalnej

fot. iStock

Wprowadzenie i powszechne stosowanie urządzeń neuroprotekcyjnych w znaczący sposób zmieniło miejsce wewnątrznaczyniowej angioplastyki tętnic szyjnych. Obecnie jest to operacja o zbliżonym ryzyku wystąpienia niedokrwienia mózgu i mniejszym ryzyku wystąpienia powikłań kardiologicznych.

Objawowe zwężenie w granicach 70-99% jest najważniejszym wskazaniem do angioplastyki tętnicy szyjnej wewnętrznej z implantacją stentu. Ta małoinwazyjna operacja wewnątrznaczyniowa powinna być wykonywana u chorych, u których udrożnienie metodą otwartą stwarza duże ryzyko powikłań ogólnych i miejscowych. Główną korzyścią stosowania tej metody w porównaniu do operacji klasycznej tętnic szyjnych jest zmniejszenie częstości występowania powikłań kardiologicznych. Pierwsza angioplastyka tętnic szyjnych została wykonana przez Klausa Mathiasa w 1980 roku. Od początku wprowadzenia tej metody do praktyki klinicznej głównym problemem związanym z jej stosowaniem było znamiennie częstsze występowanie objawów niedokrwienia ośrodkowego układu nerwowego podczas operacji w porównaniu z klasycznym otwartym udrożnieniem. W większości przypadków są to nieme ogniska niedokrwienne, jednakże w 6-7% przypadków dochodzi do udarów niedokrwiennych. Mikrozatorowość obwodowa w o...