Endoskopia terapeutyczna układu pokarmowego w rzeczywistości pandemicznej

Obecnie preferowaną metodą leczenia objawowych torbieli rzekomych i zbiorników otorbionej martwicy trzustki jest endoskopowe wytworzenie przetoki drenażowej między jamą zbiornika a światłem żołądka (cystogastrostomia) lub dwunastnicy (cystoduodenostomia) (12). Zabieg pod kontrolą EUS z opcją dopplerowską (fot. 9A) znacząco zwiększa bezpieczeństwo i skuteczność drenażu przezściennego. Stenty o dużej średnicy typu LAMS, implantowane przez kanał przetoki (fot. 9B), umożliwiają wykonanie endoskopowej nekrozektomii i ewakuację martwaków (fot. 6B) ze zbiorników otorbionej martwicy trzustki (8). Ułatwia to bierny drenaż zbiorników, a w przypadku niepełnej skuteczności – wprowadzenie płuczącego zestawu nosowo-torbielowego w celu drenażu czynnego.

Fot. 9. Cystogastrostomia pod kontrolą EUS (A) z kołnierzem protezy LAMS w żołądku (B); Fot. arch. autora

Dostępność różnorodnych kształtów, rozmiarów i spersonalizowanych rozwiązań umożliwia zastosowanie SEMS w szeregu innych sytuacji klinicznych. Przykładem może być doraźna, pomostowa lub paliatywna implantacja SEMS w przypadkach przetok przełykowych (fot. 10A-B) oraz niedrożności jelita grubego spowodowanej zwężeniem nowotworowym (fot. 5A-B) (9, 19). Zwężenia łagodne, zwykle bliznowate, można skutecznie udrażniać z użyciem balonowych rozszerzadeł pneumatycznych lub metodą nacięć promienistych, wykonywanych nożem elektrochirurgicznym z różnokształtną, zwykle izolowaną końcówką, minimalizującą ryzyko perforacji (fot. 4A-B) (20).