Badanie moczu i jego rola w podstawowej opiece zdrowotnej

Objawy łagodnego zapalenia pęcherza moczowego u osoby, która nie gorączkuje polega na stosowaniu przez kilka dni antybiotyku dobranego na podstawie antybiogramu. Najczęściej stosowane leki to biseptol (trymetoprym w połączeniu z sulfametoksazolem), nitrofurantoina, cyprofloksacyna. W przypadku zakażenia nerek (gdy objawem towarzyszącym jest gorączka oraz wymioty), zazwyczaj konieczne jest leczenie szpitalne i stosowanie antybiotyków podawanych dożylnie lub mięśniowo. W tym przypadku terapia trwa znacznie dłużej. ZUM u ciężarnych zwiększa ryzyko wcześniactwa, urodzenia dziecka z niską masą ciała oraz śmiertelności okołoporodowej, przez co tak ważne jest zastosowanie odpowiedniego leczenia. W przypadku kobiet w ciąży zakażenie układu moczowego należy leczyć również przy braku występowania objawów klinicznych, a o jego obecności świadczy dodatni wynik posiewu moczu, tzw. bakteriomocz bezobjawowy. „Celem terapii w zakażeniach dróg moczowych u kobiet w ciąży jest podanie skutecznego antybiotyku, który będzie jak najbardziej bezpieczny dla rozwijającego się płodu. Antybiotykami pierwszego rzutu są aminopenicyliny z inhibitorem betalaktamaz, trimetoprim, cefalosporyny II i III generacji oraz aminoglikozydy. Współcześnie występujące patogeny bakteryjne, wywołujące ZUM pozyskały wiele nowych cech, które sprawiają, że skuteczne leczenie ZUM jest coraz trudniejsze. Najważniejszą z nich, jak również najtrudniejszą do zwalczania jest nabycie mechanizmów oporności na antybiotyki. Zjawisko to dotyczy nie tylko szczepów szpitalnych, ale również w mniejszym stopniu pozaszpitalnych” w: "Diagnosta laboratoryjny" nr 1 (66) str. 28.

[...]

Ten materiał dostępny jest dla zalogowanych użytkowników.

Bezpłatnie załóż konto i dołącz do grona użytkowników naszego portalu!

Zaloguj się Zarejestruj się

Chcesz mieć dostęp do wszystkich materiałów na portalu?

Wybierz subskrypcję