Audyty kliniczne w radiologii – wytyczne Europejskiego Towarzystwa Radiologicznego

fot. iStock

Audyt kliniczny ma zasadnicze znaczenie dla nowoczesnej praktyki medycznej, obejmującej weryfikację istniejących praktyk oraz identyfikację potencjalnych zmian i ulepszeń, w interesie bezpieczeństwa pacjentów oraz poprawy wyników.

W ramach zarządzania klinicznego jednostki ochrony zdrowia są odpowiedzialne za stałe podnoszenie jakości świadczonych usług. Audyty kliniczne są nierozerwalnie związane z jakością, a jeśli prowadzone są prawidłowo i w sposób profesjonalny, stanowią mocne narzędzie, dzięki któremu możliwe są: doskonalenie opieki nad pacjentem, uzyskiwanie doświadczeń, a także poprawa końcowych wyników leczenia. Obejmują ocenę wyników klinicznych lub procedur w zestawieniu z określonymi standardami, a ich celem jest zidentyfikowanie rozbieżności między aktualną praktyką a uzgodnionymi normami w odniesieniu do właściwych medycznych procedur radiologicznych. W ten sposób można ocenić praktykę kliniczną. W przypadku braku spełnienia normy, należy zbadać przyczyny zaistniałej sytuacji, wdrożyć zmiany w oparciu o wyniki oraz przeprowadzić ponowny audyt, aby zapewnić doskonalenie. Tę metodologię często opisuje się jako cykl audytu.

Jeśli audyt oznacza porównanie elementu praktyki klinicznej z uzgodnioną normą, w praktyce radiologicznej chodzi o analizę tego, co robimy, jak to wykonujemy, jakie stosujemy urządzenia, w jaki sposób przebiega nasza interakcja z pacjentami, współpracownikami i z otoczeniem. Innymi słowy, audyt zadaje jedno pytanie: „czy jesteśmy bezpieczn...