Radiologia pediatryczna – specyfika i wymagania dotyczące wyposażenia

W niniejszym artykule omówiono specyfikę oddziaływania promieniowania RTG na młody organizm oraz wymagające szczególnej uwagi zasady tworzenia obrazu.

Na początek krótkie przypomnienie zasad obowiązujących przy stosowaniu promieniowania jonizującego w obrazowaniu medycznym. Podstawowym i nadrzędnym wyznacznikiem jest zasada ALARA (ang. as low as reasonably achievable), czyli „tak nisko, jak to jest możliwe”. Realizacją tej zasady jest optymalizacja, czyli uzyskanie obrazu o wystarczającej jakości przy możliwie najmniejszej dawce promieniowania. Należy się tu wyjaśnienie pojęcia „wystarczająca jakość”. Wiadomo, że jakość obrazu cyfrowego (jego zawartość informacyjna) jest tym lepsza, im więcej jest użytecznych nośników informacji. W naszym wypadku będą to kwanty promieniowania jonizującego. Czyli im większa dawka, tym lepszy obraz.

Nie ma sensu rozpatrywać, co przyniesie większą szkodę: czy zbyt duża dawka, czy niewystarczająca jakość obrazu. To dyskusja akademicka. Stąd właśnie wymóg (sankcjonowany prawnie Ustawą Prawo atomowe i związanymi z nią rozporządzeniami) optymalizacji, czyli osiągnięcia optymalnego kompromisu między ilością informacji zawartych w obrazie a narażeniem na promieniowanie jonizujące.

Oczywiście dotyczy to każdego pacjenta. Czemu zatem mówimy szczególnie o radiologii pediatrycznej? Wynika to ze specyfiki oddziaływania promieniowania RTG na młody organizm oraz wymagających szczególnej uwagi zasad tworzenia obrazu. Postaram się poniżej krótko to omówić, odnosząc te zasady do wymagań sprzętowych.

Dawki a jakość obrazu

[...]

Ten materiał dostępny jest dla Subskrybentów.

Wybierz pakiet subskrypcji dla siebie i ciesz się dostępem do bazy merytorycznej wiedzy!

Wybierz subskrypcję

Masz aktywną Subskrypcję?

Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta w serwisie? Dołącz do nas